Skírnir - 01.01.1919, Side 75

íaland 1918.
[Sklrnir
68
ati bandamenn áttu fyrir ákveðið verð forkaupsrétt að íslenzkum
útflutningsafurðum, en skuldbundu sig hinsvegar til þess að selja
íslendingum ákveðinn smále3tafölda af helztu nauðsynjavörum, s. fi.
kolum, korni og steinolíu. Þó var ákveðið innflutningahámark
ymsra tegunda, sem ekki mátti víkja frá, og var því skipuð nefnd
til þess að sjá um innflutninginn og jafna honum niður á innflytj-
endur hlutfallslega eftir þv/, sem þeir höfðu. flutt iun áður. Þó
heyrði innflutningur landsverzlunarinnar ekki undir eftirlit innflutn-
ingsnefndar, en landsverzlunin sá um aðdrætti ymsra aðaltegund-
anna, s. s. á korni, kaffi, sykri, kolum og steinolíu. Að þessum
teg. frádregnum er álitið að innflutningsmagnið hafi sjö síðustu
mánuði ársins numið um 9 miljónum króna eftir álagslausu iun*
kaupsverði varningsins. En alls mun hafa verið flutt inn á árinu
fyrir rúmar 30 miljónir króna.
Aftur á móti hefir verð á útfluttum vörum á árinu numið um
46 milj. kr. og er það mest fiskur, en því næst ket og síld, og var
það næstum alt bundið samningum við Bandamenn og fór gegnum
hendur sórstakrar útflutningsnefndar. Þó afsöluðu Bandamenn sór
nokkru af kaupróttinum og löyfðu útflutning síldar til Bvíþjóðar
og hrossa til Danmerkur, eins og áður er sagt, og sömuleiðis var
ketið’, rúmar 35 þús. tunnur, selt til Noregs fyrir um 7 milj. króa .
Annars var verzlunin á árinu mest við Bandaríkin og hefir eitt
skip — Gullíoss — haldið uppi stöðugum ferðum milli Néav-York
og Reykjavíkur, farið alls 6 ferðir, en Lagarfoss 3 og Willemoes 2.
Verzlun íslands við Bandaríkin nam frá 1. júll 1917 til 30. júní
1918 930000 doll. í útfluttum vörum, en 1807000 doll. í innflutt-
um vörum, og er það mjög mikil aukning frá því fyrir stríðið, því
þá (1914) nam útflutningurinn 86813 doll. eu innflutniugurinn
15855 doll. Mest er það hveiti, sykur, grjón og vefnaðarvörur
sem keypt er frá Bandaríkjunum; þó viðskiftin hafi mest hnigið
vestur á bóginn, hafa þau einnig verið allmikil við Bretland og
Danmörku.
Eins og sjá má að nokkru leytl á þv/, sem sagt var um verzl.
unina, hafa siglingar og samgöngur verið fremur stopular og stirð-
ar, einkum fyrri hluta árslns, meðan samningarnir voru ekki full-
gerðir. T. d. var útgerðin að komast í öngþveiti í ársbyrjun vogna
saltskorts, og kom ekki saltskip fyr en / miðjum ma/, því hin höfðu
verið kyrsett, Og flutningaskip landssjóðs / aðgerð. Úr siglingunum
rættist þó þegar á leið. Fimm síðustu mánuði ársins fóru t. d.