Skírnir - 01.06.1919, Blaðsíða 42

136 Sir George Webbe Dasent. [Skírnir
fikýrmgum,1) því að þar hefir honum jafnan tekist bezt,
enda sneri hann brátt aftur að þýðingarstarfinu, því að
um þetta leyti kom út eftir hann þýðing á nýju safni af
æfintýrum Asbjörnsens og var sú vel gerð eins og hin
fyrri.
Samkvæmt tillögum brezka þjóðskjalavarðarins (Mas-
ter of the Rolls) hafði enska stjórnin ákveðið árið 1857
að láta gefa út á ríkisins kostnað annála, skjöl og sagna-
rit, er snerta Bretland hið mikla og írland á miðöldunum.
Svo lítur út sem Dasent hafi tekið að sér að annast útgáfu
á sögum og skjölum viðvíkjandi ferðum Norðmanna tili
Bretlandseyja og landnámi þeirra þar, því að árið 1860
og aftur 1872'var það auglýst, að slíkt safn, útgefið af
honum, væri undir prentun. Munu ritgerðir hans, er eg
mintist á áð framan, um England og Noreg á elleftu öld
standa í sambandi við þetta. En af útgáfunni varð þó
ekkert. Þegar á átti að herða, mun Dasent hafa séð, að
hann hafði ekki nóga þekkingu og æfingu til að leysa
þetta af hendi, svo vel væri, og fór svo að Guðbrandi
Vigfússyni var falið það á hendur og gaf hann út árið
1887 tvö bindi af safni þessu, aðallega Orkneyingasögu
og Hákonar sögu gamla, ásamt þáttum, útdráttum úr ann-
álurn, og Dunstanus sögu og Játvarðar sögu helga. En þó
Dasent ekki gæfi út textann, þýddi hann þetta alt á
ensku og kom það út 1894. Er þetta gert með venjulegri
vandvirkni og smekkvísi hans sem fyrri sögurnar, en þó
er mikill munur á ytri fráganginum, því að hér er hann
mjög slæmur, þótt á kostnað ríkisins væri það útgefið;
pappírinn er vondur og stundum skjöldóttur, kort eru eng-
in og alt gert með sem minstum kostnaði; en ekki er það
Dasent að kenna. Inngangurinn að Orkneyinga sögu er
eingöngu landfræðislegur og að því leyti fróðlegur; í inn-
ganginum að Hákonar sögu er að eins gefið yfirlit yfir
efni sögunnar, en þar hefði þó mátt ýmsu bæta við. Þetta
*) Sira Jón Bjarnason er annarar skoðunar, sbr. ritdóm hans í The
Nation (Nev York), 30. des. 1875.