Skírnir - 01.06.1919, Blaðsíða 43
Skirnir] Sir George Webbe Dasent. 13T
voru síðustu rit Dasent’s og hafði hann þannig fengist við'
íslenzkar bókmentir meira og minna í rúma hálfa ölcL
Við þessar seinustu þýðingar naut hann aðstoðar sonar
8íns, John Roche Dasent. Um þær mundir varð hann
fyrir því tjóni, að hús hans brann og fórst þar mikið af
bókasafni hans. Hann andaðist að Tower Hill, Berks, 11.
júní 1896.
Bókmentafélagsdeildin í Reykjavik hafði gert Dasent
að heiðursfélaga sinum, og var það lengi sú eina viður-
kenning. er íslendingar máttu sjálfir veita fyrir bókmentir
eða vísindalega starfsemi. Auk þess var hann riddari af
Dannebrog, og árið 1876 gerði Bretakonungur hann að
riddara og þar með fylgdi titillinn Sir.
Dasent hafa auðsjáanlega verið nokkuð mislagðar
hendur. Hann ritaði eðlilega mikið um dagana, þar sem
hann var svo lengi blaðamaður, en mest af því sem hann
hefir skrifað var birt í dagblaði því, er hann var við, og
slikar ritsmiðar jafnaðarlegast »verða til og deyja um leíð«.
En ekki kveður heldur mikið að hinum lengri timarita-
greinum hans og bókum, sem eg hefi séð. Hann er marg-
orður og leitast við að vera fyndinn, en tekst það ekki.
Eg hygg það muni vera blaðamenskan, sem spilt hefir
rithætti hans eins og annara, og það er einkennilegt, að
þær greinar hans eru beztar, sem fjalla um efni, er fjærst
liggja blaðamensku, en það eru ritgerðir hans um norræna
sögu og bókmentir. Ekkert af því sem hann hefir frum-
ritað mun þó til lengdar halda nafni hans uppi. En það
gera hins vegar þýðingar hans. Þar hafði hann aðhald
og fór sér hægt, og þar kemur smekkur hans og stíll bezt
fram. í formálanum fyrir Njálu drepur hann á aðferð þá,
er hann hafi fylgt við þýðinguna. Hann segir svo: »Af
ásettu ráði hefir þýðingin verið gerð eins bókstafleg og
eðli þessara tveggja tungna leyfði. Við þýðingu vísnanna
hefir að vísu nokkuð víðara svigrúm verið tekið, en þó
mun sá, er getur borið þær saman við frumritið, finna að
þær koma nærri því. Skylda þýðanda er ekki í því fólg-
in að ná meiningu frumritsins á þann hátt að kasta á glæ