Skírnir - 01.12.1920, Blaðsíða 6

228
Jón Jónsson Aðils.
[Skírnir
að Grilsbakka gekk Jón undir inntökupróf til 1. bekkjar
lærða skólans, og stóðst það vel; var hann þá rúmra 14
ára að aldri. Settist haun síðan í 1. bekk haustið 1883
og sat í skólanum fjóra vetur, en var síðan sagður úr
skóla (í maímánuði 1887) og las eftir það utanskóla, en
tók stúdentspróf í júnímánuði 1889 með annarri einkunn
(71 stigi). Meðan Jón var í latínuskólanum, gekk honum
námið í meðallagi; mun hann ekki hafa lagt mikla rækt
við námsgreinirnar, en þess meir fór hann sinna ferða;
las hann ýmis önnur fræði af kappi og tíndi saman og
skrifaði upp ýmsan fróðleik; kom skjótt með þessu í
ljós tilhneiging hans. Ekki hafði hann þó þá neitt öðru
framar lagt sig eftir sagnfræði, en þókt hafði hann i efni-
legra lagi i úrlausn ritgerðarefna. Það mun og hafa glapið
Jón nokkuð frá námi, að hann gerðist snemma söngmaður
ágætur, svo að til dæma er jafnað. Segja svo frá þeir
menn, er honum voru þá samtímis í latinuskólanum og
síðar í háskólanum í Kaupmannahöfn, að hann og síra
Geir vígslubyskup Sæmundsson á Akureyri hafi þá verið
mestir söngmenn af íslenzkum námsmörmum, og mjög
áhöld um báða, hvor betur syngi. Telja þeir hinir sömu,
að Jón myndi hafa getað orðið söngmaður í fremstu röð
að útlendum mælikvarða, ef hann hefði lagt rækt við
rödd sína og numið söng hjá góðum söngkennurum.- En
Jón skeytti eugu um söngnám, og hélt þó rödd sinni all-
lengi, 8vo að enn nálægt aldamótum söng hann á sam-
söngvum hér í Reykjavík við alraannalof. En fyrir sakir
þessarar íþróttar, hins og annars, að hann þókti lipur-
menni hið mesta og skemmtinn í viðræðum, sóktust félagar
hans eftir að hafa hann hvarvetna þar sem mannfagn-
aður var eða annar gleðskapur; dró þetta því allt huga
hans frá skólanáminu, enda hann sjálfur gleðimaður. En
í engu brast hann gáfur til þess að nema það, er hann
vildi.
Haustið 1889 sigldi Jón til Kaupmannahafnar til há-
skólanáms. Hugðist hann í fyrstu að nema læknisfræði.
Minnir mig, að hann hafi sjálfur sagt, að þetta, að hann