Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.12.1920, Blaðsíða 7

Skírnir - 01.12.1920, Blaðsíða 7
Skírnir] Jón Jónsson Aðils. 229 valdi læknisfræði til náms, muni með fram hafa stafað af þvi, að hann hafi fellt hug til náttúruvísinda í latinuskól- anum, einkum vegna frábærrar kennslu í þeim greinum þar, en þá kennslu hafði haft á hendi Þorvaldur nú pró- fessor Thoroddsen, en hann mat Jón mest allra kennara sinna í latinuskólanum. En læknisfræðanám var þá með nokkurum öðrum hætti en nú, með því að þá urðu læknis- efni, áður en kæmi að reglulegu lækninganámi, að ljúka prófi í náttúruvísindum. dýrafræði, grasafræði og efna- fræði. Jón tók próf í heimspeki við háskólann í júní- mánuði 1890 með fyrstu einkunn. En eigi leið á löngu áður en Jón fann það, að hann myndi lítið yndi hafa af læknisvísindum, og er hann hafði verið tvo vetur að því námi, hvarf hann frá því. Fer svo oft ungum náms- mönnum, að þeim veitir oft erfitt að átta sig á því, hvert öám þeir skuli velja til undirbúnings lífstarfi sínu, og getur farið svo, að þeir reyni hverja námsgreinina af annarri, og áður varir er timi óg fé þrotið, og þeir standa uppi ævilangt með nafnbótina. cand. phil. Þetta hendir oft ekki þá lökustu. Er oft hér á landi litið óvægilega á þá menn af almenningi, sem auðvitað skilur ekki, að þessir menn eru oftast að leita að sjálfum sér, starfsviði sjálfra sín. Eiga við um þetta ummæli úr blaðagrein eftir Jón sagnfræðing sjálfan *) ». . . Hitt er aftur á móti ófyrirgefanlegt að koma þeirri skoðun inn hjá fólki, að það sé minnkun að hætta við námið, áður en úrslita- innsiglið, kandidatsprófið, er fengið, og að það sé niður- iæging að taka til iíkamlegra starfa eftir að hafa hand- fjallað bækur, blek og penna á uppvaxtarárunum.« En eftir að Jón hafði horfið frá lækningariáminu, leið ekki á löngu, áður en bann fyndi sjálfan sig eða þá fræði- grein, sem tók hug hans fanginn og hann skyldi helga krafta sína, eftir því sem efni hans leyfðu. Nu tók hann að leggja stund á sagnfræði, einkum sögu Norðurlanda, °g þó einkannlega sögu íslands. Þó fór Jón þar sem jafn- ’) „Menntunin og lifið“, Elding 1901, 41. tölnbl.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.