Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.12.1920, Blaðsíða 46

Skírnir - 01.12.1920, Blaðsíða 46
268 Lourdes [Skírnir v e r k a - k 1 í n i k, ef eg mætti svo að orði komast. Verk- efni hennar er að skoða undir eins þá cjúklinga, sem fá bata í Lourdes, rannsaka skírteini þau, er þeir hafa með sér frá læknum, sem hafa stundað þá, og frá sóknarprest- unum sem þekkja lífsferil þeirra og ætt. Við þessa stofn- un eru fastir læknar, en a 11 i r 1 æ k n a r, frá hvaða landi sem er og hverrar trúar sem er, geta fengið aðgöngu að þessari klínik, og þannig sannfært sig sjálfir um, að hér 8é ekki um neinar blekkingar að ræða. A 20 árum hafa komið þangað 5000 læknar og þar af var eitt þúsundið erJendir menn. — Þegar annríkt er, kemur jafnvel fyrir, að yfirlæknirinn kveður aðkomulækna sér til hjálpar, og er þeirra dómur tekinn jafngildur hinna. Þó að um Lourdes megi nú að vísu með sanni segja, að margir séu kallaðir, en fáir útvaldir, þá hafa krafta- verkalækningarnar samt komist upp í 200 á einu ári, og eru það hinir margvíslegustu sjúkdómar, sem þar hafa verið læknaðir: holdsveiki, krabbamein, heilabólga, bein- brot o. s. frv. — Eg gríp niður í frásagnir um lækning- arnar af handahófi: Madame Rouchel er frá borginni Metz, hún var sterk- bygð og hafði aldrei kent sér neins meins þangað til i 890, en þá var hún fertug og lá á sæng eftir 4. barnið. Hún var ein í húsinu. Þá brauzt brjálaður maður inn til henn- ar, reif í sundur rúmtjöldin og dró upp hníf. Varð þá aumingja konan svo hrædd, að hún stökk upp úr rúminu og komst við illan leik og lítt klædd út úr húsinu. Við þetta misti hún heilsuna. Fyrst fékk hún augnveiki, en augnalæknirinn sagði henni, að hún gæti ekki fengið bót á því, af því að blóðið væri spilt. Það kom brátt í ljós að eitthvað var að henni, því hún fékk bólur um andlitið á hverjum mánuði, og svo ágerðist þetta og fór að grafa í öllu saman: nefinu, vörunum og munninum- Andlitið varð eitt einasta sár. Hún leitaði margra lækna, en að eins einum tókst að lina dálítið kvalir hennar, en læknað hana gat hann ekki, og fór sjálfur með hana til tveggja sérlækna (specialista), sem tóku úr henni allar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.