Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1938, Side 23

ALMANAK 1938
23
arnir leituðu þangað líka, með hans tilstyrk, nokkr-
um árum seinna; fluttu foreldrarnih vestur sum-
arið 1887 og þrjú yngri systkinin — Joseph Vil-
hjálmur, nú flutningsstjóri í Winnipeg, Axel, bú-
andi við Kandahar, Sask., og Þorgerður Jón-
ína, síðar gift Ólafi Jónssyni söðlasmiðs Ólafsson-
ar frá Sveinsstöðum í Húnaþingi, búsett í St. Vital,
Man. Síðastur kom Ólafur, en þó sama haustið—
kom til Winnipeg 5. nóvember 1887.
Með vesturförinni hefst eiginlega hið raunveru-
lega æfistarf Ólafs. Fram til þess tíma, yfir upp-
vaxtarárin, er hann að búa sig undir lífið, eftir því
sem föng voru til. Á þessum árum aflaði hann sér
þeirrar mentunar er hann varð að búa að og völ
var á, og nam það handverk er hann síðan stundaði
alla æfi.
Hann settist að þegar í stað, í Winnipeg, og
dvaldi þar svo það sem eftir var æfinnar, eða í sem
næst 50 ár (5. nóv. 1887—19. febrúar 1937).
Eigi var hann fyrr kominn og seztur að, en hann
tók að gefa sig við þeim félagsmálum er þá voru
helzt, meðal íslendinga í Winnipeg. Hreyfing var
þá nývakin með að stofna Góðtemplar stúku. Geng-
ust aðallega fyrir því tveir menn, Einar Sæmundsen
frá Reykjavík og Guðmundur kaupmaður Jónsson
frá Máná á Tjörnesi. Gekk Ólafur þegar í lið með
þeim. Til fundar var boðað síðla í nóvember mánuði
og var þar sú ákvörðun tekin að stofna skyldi ís-
lenzka Góðtemplar stúku í bænum, er síðar var
nefnd Hekla. Meðan beðið var eftir stofnskránni,
er ekki kom fyr en 23. desember, voru fundir haldnir
vikulega með venjulegu Góðtemplar sniði, og sneru
þeir Ólafur og Jón Júlíus (bróðir K N’s skálds) sið-
bók Templara á íslenzku til leiðbeiningar við funda-
höldin. Var þýðing þessi notuð fyrst í stað eftir að
stúkan var stofnuð en síðar yfirfarin og endurbætt
af Einari Hjörleifssyni (Kvaran) er einnig var hvata'
maður að stofnun stúkunnar. Þegar stúkunni var