Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1910, Side 60

ÓLAFUR S. THORGEIRSSON :
32
sömn upp stór augu, því þá komst það upp, aö einmitt
ungur ekkjumaSur liefði stolið brjóstnálinni. Hvort Hall-
ur hefir bygt þessa staðhæfing sína á nokkru sérstöku,
eða að eins sagt þetta bláttáfram að gamni sínu hugsun-
arlaust, um það get eg ekki borið. En mörgum þótti
það skrítið.
Einusinni kom ókunnugur maður þangað, sem Hall-
ur átti heima, og bað að gefa sér að drekka, og spurði til
vegar.
,,Hvaða maður skyldi þetta vera?“ sagði einhver,
þegar ókunni maðurinn var farinn.
,,Það er strokumaðnr, sem einhvern tíma hefir verið
bókhaldari, sagði Hallur.
„Hvernig veiztu það?“ var spurt,
,,Eg sá það á augunum í honurn, að híjnn var á
fiótta, en á fingrunum á hægri hönd hans, að hann hefir
verið bókhaldari“, sagði Hallur.
Menn tóku lítið mark á þessu, þá í svipinn, en fám
dögum síðar kom það í ljós að Hallur hafði getið rétt til
um manninn.
Hallur kom einusinni til íslenzku nýlendunnar á
Mooselands-hálsum. Það var um haust. Hann dvaldi
fáeina daga þar sem eg átti heima, og okkur drengjun-
um þótti hann næsta kynlegur. Eg man það, að hann
gekk einn morgun með mér og tveimur öðrum drengjum
ofan á veginn, sem lá í gegnurn nýlenduna. Við tókum
þá eftir því, að einhver hafði ekið um veginn, þá um
morguninn, því við sáurn nýleg hjólför; og við drengirnir,
gátum þess til, að tnaður nokkur sem við nefnduin, hefði
ekið austur að sjó þenna morgun.
,,Þessi hjólför eru eftir tvíhjólaðan léttivagn, sem
komið hefir að austan“, sagði Hallur, ,,og hefir
gengið fyrir honum, en ekki nein ferfætt skepna“
Við athuguðum nú þetta betur, og þóttumst sjá að
Hallur hefði rétt fyrir sér, því hvergi sáust nýleg för eftir
hest eða uxa, en það vottaði fyrir mannaförum hér og þar.
,,Hver skyldi þetta hafa verið ? spurðum við dreng-
irnir hver annan.
,,Að líkindum pedlar ( farandsali )“, sagði Hallur