Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1910, Page 64

36
ÓLAFL’R s. thorgeirsson:
eftir nýjustu teg'lutn listarinnar. Hann mældi húsin hátt
og lágt, skoðaði hverja smugu og hverja tjöl, sem í hús-
inu var, og komst loks að þeirri niðurstöðu, að þjófurinn
hefði komist upp á húsið á sunnudagskvöldið, þegar byrj-
aði að snjóa, og hefði síðar um nóttina fariö ofan um
múrstrompinn (sem var mjög víður), og þannig kornist
inn í svefnherbergi yðingsins, og heíði svo komist frá
húsinu aftur, áður en það hætti að snjóa, og þess vegna
hefðu för hans ekki sést um morguninn.
Þetta þótti ekki sennileg tilgáta, en samt fanst
mönnutn það ekki alveg ómögulegt, að slunginn þjófur,
og lítíll vexti, hefði g tað komist inn í herbergið með þ\ í
móti, að fara ofan um reykháfinn. — Mönnum hafði ekki
áður dottið reykháfur í hug. — En svo kom gamla spurn-
ingin á ný: Hví tók þjófurinn ekki alla peningana, sent í
skápnum voru, fyrst hann tók nokkuð á annað borð?
Hví tók hann ekki peningaveskið meðöllu, sem í því var?
Og hví var hann að hafa fyrir því, að læsa skápnum áður
en hann fór ? Það þurfti'þó ofurlítinn tíma til þess; og
innbrotsþjófar standa víst ekki lengur við, en þeir tiauð-
synlega þurfa, þar sem þeir stela. — En svo leit það út,
sem þessi þjófur ætti ekki sinn líka í víðri veröld. Hann
hlaut að heyra til alveg spánnýjum þjófaskóla—var kænní,
hugrakkari, kurteisari (jafnvel ofurlítið mannúðlegri) en
þjófaralment gerast. Hann vildi auðsjáanlegu ekki gera
neinum bylt við, tók ekki aleigu manns, skemdi ekkert,
og gekk frá öllutn hirzlum eins og þær voru áður — fór
bara burtu með tæpan þriðjung af öllum peningunum.
Undarlegur glæpamaður, þetta!—Alveg einstakur þjófur !
Þannig hugsuðu menn þar í þorpinu. En allir voru
jafn-nær eftir sem áður. Þjófurinn fanst hvergi, og eng-
inn sá ráð til að finna hann. Leynilögregluþjónninn fór
aftur heim til Ha ifax En yðingurinn hét að gefa þeim
manni hundraðdali, sem hefði upp áþjófnum.
En nú kernur Haliur til sögunnar.
Hann fór líka að hugsa um þetta og velta því fyrir
sér á ýmsa vegu. Honttm fanstþetta vera líkast flókinni
gátu — líkast reikningsd.æmi — líkast leik á taflborði —
Niðurlag' á bls. 108