Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1910, Page 67
ALMANAK 1910.
39
myndast forarflóar á sléttlendi því er lægst liggur, af
því vatn hefir of lengi legiö yfir því og etið sundur
jaröveginn. í flóum þessum vex árlega ákaflega mikið
gras, sem fúnar svo niður aftur og myndar þykt jarð-
lag, sem alt verður að forarveitu meðan vatnið liggur
yf r. Kn væri hægt að þurka það upp, er slíkt land tal-
ið mjög vænlegt til akuryrkju. Svo hefir kveðið mikið
að vatnsflóum þessum, að legið hefir við að bygðar-
menn flýðu lönd sín, og stöku menn hafa gert það.
Það er því aðal-áhugamál bygðarmann, að fá skurð
grafinn úr Man'.t ba vatni og landið “ræsað fram” svo
mennirnir gætu haft hönd í bagga með hve hátt og lágt
vatnið flæddi. Heylönd og beitilönd eru víðast góð í
bygðum jæssum, og það litið akuryrkja hefir verið
reynd, hefir hún hepnast í meðallagi og sumstaðar betur
en það.
I. Alf avatns-bygð.
Hún var numin af íslenzkum mönnum fyrst af
bygðuim þeim, er nefndar eru hér að framan. Verður
því saga hennar fyrst sögð, því íslendingar þeir, er
hófu fyrstir landnám í hinum 'bygðunum, voru allir úr
Álftavatns-bygð.
Atvik þau, er leiddu til að landnám byrjaði í bygð-
um þes=um, voru þau er nú skal greina: Á árunum
is8i—86 fjölgaði mjög íslendingum í Winnipeg-borg.
En borgin var þá ekki komin á það framfara skeið, að
nægileg atvinna væ-i handa öllum þeim fjölda fólks, er
þangað flyktist víðsvegar af löndum. Tilfinnanleg-
astur varð atvinnuskorturinn á vetrum, því fæstir vorui
svo efnum búnir, að þeir mættu við því að sitja auðum
höndum annað missirið. Þe'r voru því margir meðal
íslendinga í Winnipeg, er ekki þótti framtíðarhorfur
vera bjartar þar í borginni, og fórui því alvarlega að