Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1910, Blaðsíða 105

ALMANAK 1910.
7'
lika í þessari bygb, og féll þá hátíöahaldiö niður um
hríö, a. m. k. annað slagið. Eftir aldamótin var aftur
byrjaö að halda íslendingadag, en sá siður féll niður
aftur, og um það leyti, árin 1905 til 1906 fækkaði mjög
um samkomur, því .það var þá um hrið þannig lagað
snið á samkomunum, að hinum betri mönnum þókti ekki
leggjandi rækt við að sækja þær. — Fyrstu árin byrj-
uöu kynblendingar að sækja samkomurnar, og voru mjög
fýsandi að sem mest væri dansað. Fylgdi hluttöku
þeirra í samkomunum ýms óregla, þvi þeir erui drykk-
feldir og engin prúðmenni fæstir af þeirn til orðs eð.a
æðis. Sló stundum í deilur með þeim og íslendingum,
og eitt sinn kvað svo ramt að því, að íslendingar röð-
uðu sér í fylking, slöktu öll ljósin, og ráku kynblend-
inga út. Lá við bardaga er út kom, þó ekki yrði mikið
úr. Hörfuðu kynblendingar undan, og leizt ekki á
yglibrún Islendingsins. Höfðu þeir sig nokkru hægar
eftir það. — Þegar kom fram á árin 1904 til 1907 var
fólksfjöldi bygðarinnar orðinn svo mikill, að auðsætt
var að samkomuhúsið var langt of lítið. Fóru þá ýmsir
menn bygðarinnar að gjöra gangskör að því að 'bygt
yröi nýtt samkonmhús og stofnuðu til þess hlutafélag.
Húsið var reist sumarið 1908, er það timburhús miklu
stærra en hitt, og er nú gamla húsið notað fyrir hesthús
fyrir hesta samkomugesta.
Verzlun.
Fyrst eftir að íslendingar hófu landnám í bygðinni
urðu þeir að sækja nær alllar vörur sínar til Winnipeg,
eins og áður er á vikið. Verzluðu flestir þeirra mest
við Árna kaupm. Friðriksson, sem mörgum fátækum
vesturfara var hjálparhella á frumbýlingsárunum. Er
timar liðir fram fóru ýms:r að verzla i Stonewall, sem
er smábær um 60 mílur suðaustur frá Álftavatnsbygð.
og hefir járnbrautarsamban i við Winnipeg. En brátt