Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1910, Síða 137

ALMANAK 1910.
109
,,fyrst engin önnurhirzla er til í herberginu en skápurinn.
Honum hefir fundist það í svefninum, að sængin vera
bankinn. “
Gyðingurinn og friðdómarinn óðu nú að rúminu og
Jyftu upp sænginni — það var hálmsæng. Á einu horn-
inu á sængur-verinu var ofurlítil rifa. Gyðingurinn fór
þar inn í með hendina og dró hana strax út aftur. Hann
hafði fundið alla peningana — tvö hundruð dali. Allir
ráku upp stór augu^ nema — Hallur.
Gyðingurinn fékk Halli strax helminginn af pening-
•unum, sem í sænginni fundust, en sagðist vona, að sem
minst yrði um þetta talað.
Þegar Hallur var að ganga ofan stigann, heyrði
hann að Seller friðdómari var að tauta fvrir munni sér :
,,Ef þessi Islendingur er ekki hreint og beint fjandinn
sjálfur, þá er eg illa svikinn !“
Hallur var í Shubenacadie það sem eftir var vetrar-
ins, en um vorið flutti hann sig til Halifax, og' fór nokkru
síðar til Boston. Síðan hefi eg ekkert af honum frétt.—
En eg hugsa æfinlega til hans, þegar eg les æfintýr
Sherlock Holmes.