Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1932, Blaðsíða 30

28
blöð og tímarit, og um langt skeið var hann rit-
stjóri “Socialist Review”.
Árið 1911 var MacDonald endurkosinn þing-
maður Leicester kjördæmis, og það ár varð hann
formaður þingflokks verkamanna. Næstu árin
fram að heimsstyrjöldinni voru MacDonald örðug;
hann var þá leiðtogi flokks síns á þingi. And-
stæðingarnir áttu áhrifamönnum og sniðugum
stjórnmálamönnum á að skipa og fylgdi almenn-
ingur þeim fastlega aö málum.
Svo kom heimsstyrjöldin. MacDonald, trúr
friðarhugsjón sinni og stefnuskrá verkalýðsflokks-
ins, vann að því öllum mætti, að EnSlendingar
yrðu hlutlausir; hafnaði liann ráðherratign og
sagði af sér forustu stjórnmálaflokks síns, fremur
en að ganga gegn sannfæringu sinni. Ekki þart
að efa það, að honum hefir falliö þungt, að sjá
fjölda samherja sinna bregðast liugsjónum þeirra
og troða gerðar samþyktir undir fótum. Var því
spáð, að með styrjaldarhatri sínu myndi MacDon-
ald safna glóðum elds að höfði sér; og þær spár
voru ekki lengi að rætast. Stormur andúðar og
árása blésu að honum úr öllum áttum. Hann var
níddur í ræðu og riti, brennimerktur sem föður-
landssvikari; og úthýst var honum úr samkvæmis-
lífinu, þar sem hann áður hafði veriö góður gest-
ur. Gekk svo langt, að hann var í hættu staddur,
ef liann kom á opinbera mannfundi. í kosningun-
um 1918 beið hann hinn mesta ósigur í kjördæmi
því, sem hann hafði veriö þingmaður fyrir um 12
ára skeið. OS' ofan á alla ófrægðina og hótanirn-
ar, var nú reynt að þegja hann í hel. Það mun
því ekki of mælt, aö fáir hafi fórnað meiru fyrir
sannfæringu sína, hugsjón sína, heldur en Mac-
Donald geröi á stríðsárunum. En hann bar hlut-
skifti sitt með stakri hugprýði. Þó hann gæti
ekki sannfæringar sinna vegna tekið þátt í her-
söfnun eða vígaferlum, sýndi hann ættjarðarást