Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1932, Blaðsíða 110

108
vang. En svo knálega varðist Guðmundur þeirra
atlögum, að hann kom lítt meiddur af þeim fundi.
Var sagt að þeir hefðu verið sex er hann átti við
þann ójafna leik. Mun þeim félögum helzt hafa
þótt Guðmundur vera meira metinn en þeir hjá
yfirmanni sínum og það hafi valdið þeirri fjand-
samlegu árás er þeir beittu gagnvart honum. —
En sagt var að verkstjórinn hefði þó öllu betur
kunnað að rneta íslendingsgildið eftir þann atburð,
en áður. — Guðmundur er nú dáinn fyrir mörgum
árum. — Margrét, skáldkona var kona hans. —
Dætur áttu þau fjórar. — Þingeyrar létu þau land-
nám sitt heita. — Maður er nefndur Þorsteinn;
hann var Sigurðsson, trésmiður af Sauðárkróki.
Hann réðist þangað til búlags með ekkju Guð-
mundar og gerði við hana “helmingarfélag”. —
Eftir það fór Margrét að yrkja. Tengdi hún þá
föðurnafn Þorsteins við sitt eigið nafn, undir
þeirn versum og vísum er hún lét út koma. Ekki
gekk þeim greiðlega að koma sinni samlagsstofnun
í skipulegt form, urðu því að fá því framgengt
utan takmarka Nýja-íslands. Litlu síðar var
Þorsteini send kona hans heiman af íslandi. Fór
hún þá til bús með þeim til Þingeyrar. Nú eru
þau hjón bæði dáin. En Hrólfur son Þorsteins
gekk að eiga eina af dætrum Guðmundar og
Margrétar. Margrét er enn á lífi. Hún þótti
verið hafa bráðgreind og skemtileg kona. Fjöl-
skyldan er flutt til Selkirk frá Þingeyrum.
Landnemi. Parta af 34 og 35.
Gísli Gíslason. — Foreldrar hans voru Gísli
Guðmundsson og Þuríður Þorvaldsdóttir, af Kross-
holtætt. Þau bjuggu í Syðri-Skógum í Kolbeins-
staðahrepp og þar er Gísli fæddur 1852. Kona
hans var Borghildur, Guðmundsdóttir, systir Péturs
Guðmundssonar. (N.E, 27.) Þau giftust 1882. En
til Vesturheims fluttu þau 1886, og settust á þetta
land tveim árum síðar. Þar heitir Gilsbakki.