Félagsrit - 01.01.1915, Qupperneq 42

42
anna. Séu ekki slíkar áætlanir fyrir hendi, hefur for-
stjórinn ekkert til að byggja á. Ut í bláinn verður
hann þá að panta ílát og annað, er þarf til vöru-um-
búða. Engin leið er fyrir hann að fara nærri um hvað
fyrirfram má selja, og verður hann því að hafa vaðið
fyrir neðan sig, og gæta þess, að selja eigi of mikið.
Getur þá slundum tapast sölutækifæri fyrir óvissuna.
Eins getur af þessu áætlunarleysi leitt mikil óþægindi við
starfrækslu sláturhúsanna á haustin; því án nokkurn-
veginn ábyggilegrar áællunar er forstjóra ekki unt að
vita um væntanlega fjártölu úr deild, er hann semur
rekstrafyrirskipanir sínar, sem varla má síðar vera en
um mánaðamótin ágúst og seft. En reglubundinn að-
flutningur er undirstaða starfseminnar; og fáist félags-
menn ekki til að hlýða settum reglum í því efni, getur
rekið að sömu vandræðum, sem át'tu sér stað áður en
félagið var stofnað, að geyma verði féð við verzlunarstað-
inn, og af því leiði rýrnun fjárins, verðfall og alskonar
óreglu. Félagsmenn verða því að senda deildarstjórum
þessar áætlanir í tíma, þeir draga þær saman og senda
forstjóra, og geta jafnframt um, á hvaða dögum deild-
armenn ekhi geta rekið, vegna leita og rétta. Eftir
því hagar þá forstjóri fyrirskipunum sinum, og þeim
verða félagsmenn að hlíðnast.
Hlýði háseti ekki, eða breyti gagnstœtt fyrirskipun-
um formannsins, getur það leitt til þess, að skipið far-
ist með allri áhöfn.
Skuldbindingin um óskift viðskifti er það, sem
mönnum virðist hafa veitzt eríiðast að skilja og halda.
Slíkt er nefnt ófrelsi, og menn vilja ekki beygja sig
undir það, En þetta er víst hjá flestum af íhugunar-