Félagsrit - 01.01.1915, Qupperneq 44

44
og Páli þaS sem þeir hafa þurft að kaupa af sláturfé,
og þaS geri eg enn; vil ekki binda mig svo að eg sé
ekki frjáls að því, o. s. frv.
Hvers vegna vilt þú, bóndi góður, styrkja félagið á
þenna hátt? Er það ekki af þvi að þú vilt að það
reyni að koma fjárverzluninni í betra horf, en þér hefur
tekist, með því að verzla við Jón og aðra? Já, þú vilt
að það geri þetta. En getur þú ætlast til að því takist
þetta, ef það hefur ekki annað að verzla með en það,
sem Jón og hinir ekki vilja? Eða máske sum árin
allmikið, og mest óútgengilegt, en sum lítið eða ekkert?
Og þótt félaginu takist að hafa bætandi áhrif á fénaðar-
verzlunina, af því aðrir styðja það með óskiftum kröft-
um, skilst þér þá ekki að því mundi takast þetta enn
fljótar og betur, ef þú einnig værir óskiftur við það?
Já, það hlýtur þú að sjá og skilja. En hegðuðu allir
sér eins og þú, hvað yrði þá úr félaginu? Það gæti
þá ekki þrifist. Þú átt því að segja við Jón og hina:
„Nú er eg búinn að stofna verzlun sjálfur, í félagi við
stöðubræður mína. Þar læt eg nú verzla með alt sölu-
fé mitt, eins og þú getur skilið. Því hver er sjálfum
sér næstur. Nú verður þú, gamli viðskiftavinur, að snúa
þér til þessarar verzlunar minnar, ef þú vilt, eins og
að undanförnu, kaupa kindur frá mér. Eg get séð um
að þú fáir af mínu fé, ef þú vilt það fremur. Það
verður þá flutt heim til þín1'.
Engan bónda hef eg heyrt um getið, sem héldi
því fram, að hann væri skuldbundinn til eða vildi selja
gömlum viðskiftamönnum með sama verði eins og áður
en félagið var stofnað. Hagnaðinn vilja allir hafa af
starfsemi félagsins, þótt þeir vinni á móti því með hátt-
um sínum, Þeir virðast vilja láta skipið ganga rétt og