Félagsrit - 01.01.1915, Qupperneq 66

ér þa& haust komst á aðrekstra, einkum til hússins 1
Rv. Hafði „áætlun vantað úr mörgum deildum" um
haustið. Svo óhlíðnuðust sumar deildir rekstrafyrirskip-
unum; komu ekki ákveðinn dag, en síðan þá er þeim
sýndist; og fjárfjöldinn úr liófi. Þó siátrað væri 1000 —
1100 dag eftir dag, safnaðist fé fyrir og varð — nú
fyrst, siðan fél. byrjaði — að geyma sumt féð í nágrenn-
inu. Svo varð tunnuskortur um tíma, og var kælihús-
inu þá að þakka — með forsjá frkvn. og dugnaði starfs-
manna — að fram úr öllu réðist betur en áhorfðist —
17. nóv. skipar borgarstjóri félaginu að „rífa niður
þegar í stað“ gömlu húsin, sem voru á lóðinni, þá er
hún var keypt, og notuð lil margskonar geymslu, meðal
annars sem hlaða, svínahús, gæruhús, salthús og fleira.
Frkvn. færðist undan með kurteisu bréfi.
Árið 1914; 14 fundir. — Mikið stímabrak og funda-
höld út af margendurteknum skipunum borgarstjóra að
rífa gömlu húsin (frá vegi, sem bærinn ætlar að gera
þar). Loks tókst B. B., eftir rannsókn í 3 daga, að
finna skilyrðislaus þrjú byggingarleyfi fyrir húsunum frá
árunum 1893, 1895 og 1897. Varð þá síðasta svar
frkvn., að félagið mundi verja rétt sinn og ekki rífa
húsin nema samkvæmt dómi. Síðan hefur því ekki verið
hreyft. — Enn samið um útílutning lifandi fjár (til
Belgíu, og síðar Englands), en varð ekki af vegna stríðs-
ins. Nokkrar tunnur af Víkurkjöti, er ekki komust út
þaðan fyr en um vorið, lentu í hitatíð ytra (í Danm).
og seldust ekki vegna þess að „kæsulykt" þótti úr sum-
um; þær voru teknar heim aftur. Var meiri hlutinn
síðan endursaltað og (60 tn.) selt til Noregs, hitt selt
hér, þar af nokkrar tunnur á uppboði. Er það hið eina