Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1918, Síða 43

IÐUNN ] Vilhjálmur II. Pýzkalandskeisari. 281
farið fram« og hann gæli »fullyrt forlakslaust«, að
stjórnin óskaði alls ekki vígbúnaðar á landamærum
Þýzkalands. En nú hefir Ianuskevitch borið það í
prófunum, að hann hafi haft fyrirskipun keisara um
almennan vígbúnað í vasa sínum, þegar hann 29.
júlí átti tal við þýzka hermálafulltrúann.
Suchomlinov hefir horið það fyrir réttinum, að
Nikulás keisari hafi skrifað undir vígbúnaðarskipun-
ina fyrir hádegi þ. 29. En seint um kvöldið þann
sama dag fékk liann skeyti frá Vilhjálmi Þýzkalands-
keisara, er ábyrgðist honum að viðlögðum drengskap
sínum, að vinálta skyldi haldast með þjóðverjum og
Rússum, ef almennur vígbúnaður væri ekki halinn.
Rýzka »hvíta bókin« greinir frá þvi, að skeytið liafi
»fengið mjög á keisara«. í prófunum heíir það komið
fram, að hann símaði Suchomlinov og Ianuskevilsch
um nóttina og tók aftur vígbúnaðarskipunina. Su-
chomlinov hafði þessa skipun að engu og símaði
oddvita herstjórnarráðsins »að hafast ekkert að« þ. e.
halda vígbúnaðinum áfram. Morguninn eftir laug
hann því að keisara, að vígbúnaður hefði einungis
átt sér stað í suðvesturhéruðum landsins, þ. e. á
landamærum Austurríkis. Daginn eftir hiltust þeir
Suchomlinov og Sassonov utanríkisráðherra og odd-
viti lierstjórnarráðsins, og á 10 mínútum afréðu þeir,
að ekki skyldi hætta við vígbúnaðinn. Sama dag
tókst þeim að koma keisara á þessa skoðun.1)
Þann 31. var því lýst yfir, að Rússar hefði halið
aimennan vígbúnað; var það svo að skilja, að víg-
búnaður þeirra beindist ekki að eins gegn Austurriki,
beldur einnig gegn Rýzkalandi. En daginn áður liöfðu
þeir Grey og og Lichnowsky, sendiherra Þýzkalands
1 London, komið sér saman um, að leggja svolátandi
sáttaumleilun fyrir hin stórveldin:
»Efbið verður á framsókn Austurríkismanna í Serbiu,
1) Sbr. »Politiken«, 3. sept. 1917, 3. bls.