Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1920, Síða 3

IfiUNS1
Tveir korsungar.
Einusinni í fyrndinni var uppi voldugur konungur
í Austurlöndum. Hafði hann aðsetur sitt í Babvlon.
Hann var mikill konungur og sigursæll, lagði undir
sig erlend ríki, eyddi lönd og brendi borgir og her-
leiddi ýmsar þjóðir til höfuðborgar sinnar. Annálana
um hreystiverk sín lét liann rista með lleygrúnum á
hamraveggina í landi sínu. En er hann færðist á efri
ár, lét hann reisa sér leghöll eina mikla úr brendum
tigulsteini. Og er hann andaðist, var lík hans smurt
dýrindis smyrslum til þess að verja það rotnun og
lagt til hvíldar í leghöllinni miklu.
Aldirnar liðu og landið blés upp. Hin mikla höf-
uðborg hrörnaði og hrundi í rústir og leghöllin féll
til grunna. Sjállir hainraveggirnir veðruðust upp og
urpusl sandi. Og nú er hróður herkonungsins mikla
fallinn í gleymsku og dá og gröf hans týnd í sandi
eyðimerkurinnar.
Aldirnar liðu og einn kom öðrum meiri. En að
•okurn fæddist sveinbarn eitt i Betlehem á Gyðinga-
landi. Það var lagt í jötu, því að foreldrarnir voru
gestkomandi i borginni og höfðu hvergi höfði sínu
að að halla. Og huldu höfði urðu þau að leila úr
landi undan ofsóknum hinnar veraldlegu harðstjórnar.
En sveinninn óx og dafnaði, og er hann var orðinn
fulllíða, gekk hann úl á meðal fólksins og boðaði því
nýja siðu og nýja trú.
Ekki brendi hann borgirnar né eyddi löndin, né
heldur úthelti hann blóði nokkurs manns. En hann
boðaði þá trú, að guð væri gæzkuríkur faðir allra
^uanna, og hann bað mennina um að lála af hatri
Iöunn V.