Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1920, Side 17

t IÐUNN
Falsfriður.
175
yðar hátign. Félag Englendinga í Bombay mótmælti
því harðlega, að emirinn frá Afganhistan fengi að
snæða óbrotinn miðdegisverð í húsum þeirra.
Grein eftir Mr. Shaw Desmond í The London Maga-
-ine i marz 1914, skýrir fyrir mönnum, hvernig á
því stendur, að Indland heíir eigi gert uppreisn að
ráði síðan 1858. Telur hann ástæðuna einungis þá,
að engum innlendum manni sé heimilt að bera vopn
eða eiga, jafnvel eigi eina einustu byssu.
Meðan á styrjöldinni stóð, var alt í uppnámi. Ó-
eirðir og gripdeildir voru daglegir viðburðir. Sam-
særi og árásir uppreisnarmanna, Dacoities, kallast þær,
eru stöðugt tilefni til handtöku og útlegðardóma;
þegar til lengdar lætur, veltur alt á því, hvort aðal-
herinn, sem er skipaður 250,000 innfæddra hermanna,
feynist trúr eða eigi.
Að svo miklu leyti sem sá maður getur dæmt um,
er eigi hefir verið sjónarvottur að ástandinu þar
eystra, geta Englendingar einungis treyst eldri kyn-
slóðinni. Hindúar þeir og Hindúakonur, sem eg hefi
átt tal við, hafa allir látið uppi megnustu óánægju,
að einum undanskildum, en sá maður var leiddur á
Qiinn fund af aðstoðarmanni úr brezku sendiherra-
sveitinni.
Mjög er það eftirtektarvert, sem frézt hefir — eftir
að þetta er skrifað — í skeytum frá undirkonungi
Indlands, um óeirðir í Punjah og Bombay. Tilefni
þeirra voru lög, sem bönnuðu að æsa til uppreisnar.
í Amritsar urðu alvarlegar óeirðir; brendu uppreist-
nrmenn járnbrautarstöðina, ráðhúsið og tvo banka.
* Ahnedabad lögðu þeir eld í simastöðina, verksmiðju
°g 2 opinberar byggingar. 12. apríl var alt á ring-
nlreið í Bombay. lííðandi lögreglumenn réðust á
Qiúginn, og flesluin búðum var lokað.
Réttlætinu er fullnægt, ef símskeytin opinberu herma
Svo frá, að í óeirðunum hafi fallið 5 Evrópumenn og 30