Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1922, Page 15

JÐUNN
Flugur.
Hatturinn.
Ég fylgdi stúlkunni heim og hún bjó bakdyramegio.
Annað meira og merkilegra var það nú ekki.
Verið þér sælir og þakka yður kærlega fyrir fylgd-
ina, sagði hún.
Sælar.
Hatturinn yðar!
Hann hefir gott af þvi, sagði ég og hélt áfram að
kveðja stúlkuna.
Hjónaband.
Hún er að gifta sig og ég er boðinn í veizluna.
Haíið þið nokkurn límann heyrt aðra eins ósvífni?
En þeim skal ekki verða kápan úr því klæðinu.
Heiðruðu brúðhjón!
Eg get ekki talað af eigin reynd og verð þvf að
styðjast við reynslu annara. Og þá er ekki í kot
vísað, þar sem eru vorir ágætu forfeður.
Kongur er i herferð og stjúpan iokkar kongssoninn
út i veglausan skóg. Þau koma í rjóður og í rjóðrinu
er kista. Á botni hennar glampar og gljáir forkunnar
fagur hringur. Kongssonur ágirnist hringinn og hver
láir honum það?
Stjúpan kinkar kolli.
Velkomið ef þú nennir að ná honum.
Kongssonurinn teygir sig, en kistan dýpkar. Kongs-
sonurinn teygir sig.