Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1924, Qupperneq 33

IÐUNN
Um flutning latínuskólanna.
191
að söng hafi átt að kenna eftir nótum í skólanum,
en um langt ára skeið hafi það ekki verið nefnt á
nafn, og á meðan söngkensla haii farið fram, hafi
það verið hlutverk þess lærisveins, sem best þótti til
þess fallinn, að standa fyrir henni.
Skömmu áður en þeir félagar höfðu samið þessa
ófögru lýsingu á skólakenslunni hér í landi, hafði
Magnús Stephensen lagt fyrir nefndina skjal um
umbætur þær, sem hann telur nauðsynlegar á skóla-
fræðslu hér í landi. Byrjar hann á því að nauð-
synlegt sé að gera sömu umbætur á skólum hér í
landi sem gerðar hafi verið á öðrum lærðum skól-
um, og helst þyrfti þó að kenna meira í lærðum
skólum hér en annarsstaðar í ríkinu, með þvi að
svo fáir geti stundað háskólanám héðan úr landi.
Telur hann svo upp það, sem kenna þyrfti i skól-
anum, og er það bæði margt og mikið; nefnir hann
bæði latínu og grisku, sögu og landafræði, kristin
fræði og heimspeki, stærðfræði og náttúrufræði og
búvísindi (Ökonomi), hagfræði og ofurlítið í lögum.
Pá sé og sjálfsagt að kenna bæði dönsku og þýsku,
en líklega verði vegna kennaraskorts fyrst um sinn
að sleppa að kenna hebresku, frönsku, ensku og
teikningu, svo að hægt sé að veita fræðslu í hinu,
sem enn nauðsynlegra sé; þá gleymir hann ekki
söngnum, hann var of söngelskur til að láta slíkt
henda sig. Ekki er alt búið enn; hann ætlast til að
garðyrkjumaður kenni skólasveinunum garðrækt, svo
að þekking á henni geti breiðst frá skólanum út um
landið. Loks leggur hann til að landlæknir sé feng-
inn tit að kenna skólasveinum að binda um bein-
brot, búa um sár, taka blóð og aðstoða við barns-
fæðingar og annað þessu likt.
Víða kemur það fram, að fræðslustefna aldarinnar
hefir tekið Magnús Stephensen föstum tökum, en
fullyrða má, að hvergi sjáist það skýrar, en hér þar