Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1932, Qupperneq 41

IÐUNN
Björgunarlaun.
231.
hann yrði að þegja yfir því til þess að geta haldið
virðingu sinni óskertri og Siimba íyri:r háseta. Því for-
maðurinn var Bangsi og eigandi útgerðarinnar og mað-
urinn konunnar sinnar — í orði kveÖniu.
Bangsi hjó sundur síldina með breddunni, svo hún
stóð föst i tunnubotninum. Simbi leit upp með spurn
i útstandandi augunum; ljósið blakti innan í saman-
Jimda glasinu og varpaði óviðltunnanlegri birtu yfir
leiksviðið; kisi, sem búinn var að búa um si,g á einu
bjóðinu og malaði ánægjulega eftir máltiðina, hætti
skyndilega; hanin fann að eitthvað hættulegt var í að-
sigi.
Bangsi kipti til sín breddunni hálfskömmusfulegur,
og ein,s og til að láta ekki bera á pví, að hann hefði
verið að gefa liugsunum sínum útrás á þennan hátt,
lijó, hanni' henni aftur í tunnubotninn.
— Þú lætur skamt stórra höggva milli, heyrðist í
Simba, hann hafði það til að tala eins og islendinga-
sögur, það stríddi Bangsa.
— Farðu jiarna, déskoti! SíJdarsporöur skall á hausn-
um á eineygða kisa, svo hann hröklaðist úr bæli Bínu
og skreið inn í dimmasta skotið.
— Þáð er naumast þú ert geðgóður. Hvað hefir katt-
arfressið gert þér? Þú ert þó ekki hræddur um kerl-
iinguna fyrir honum? Röddin i Siimba logaði af stork-
un. Upp á síðkastið var hann alt af með þetta afbi’ýði,-
hjal, eins og til að sanna saklieysi sitt.
Bangsi varð eins og eisa að innan. Þetta mátti hann
þola að heyra af Simba, sem gerði hann glóandi af af-
brýði með hverri hreyfingu og hverju lagleysublístri.
Hann varð að þola að allir stríddu honum á því, að
konunni hans litist betur á Simba og hefði jafnvel vilst
á rúmunum þeirra. Og nú fór þetta úrþvætti að storka