Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1930, Blaðsíða 46

368
Ferðaminningar.
IÐUNN
að herðarnar eru á lofti. Og enginn maður getur sofið
vært með því móti, að láta ca. þriðjung af efra búki
sínum hvíla á hnakkanum einum. Ekki er heldur nein
leið að hafa hausinn undir þessari bölvaðri hornbrík,
því að þá er séð svo til, að hann verði að lafa niður,
og enginn ódrukkinn maður leggst til svefns með haus-
inn lafandi niður af húsgögnunum.
Mig grunar, að þessi brík eigi að tákna það, að ef
maður sé upp á það kominn að sofa á þessari tólf tíma
járnbrautarferð, þá geti maður keypt sér rúm í svefn-
vagni, og þessi grunur minn styrkist óneitanlega við
það, að nú rekur einn af lestarþjónunum nefið inn úr
dyragættinni og spyr eins og sá, sem valdið hefir, hvorl
menn óski eftir svefnvagnshvílu gegn aukaborgun. Mað-
urinn hefir valið sér hið heppilega augnablik, þegar
engill svefnsins er nýbúinn að ljósta okkur — farþegana á
þriðja — með töfrasprota sínum, og einir þrír eða fjórir
af klefanautum mínum láta sér segjast og drattast út á
eftir honum til að ná sér í svefnvagn. En eg ligg kyrr
og held áfram að hugsa um bríkina, sem er undir
hnakkanum á mér. Hvers eigum við að gjalda á þriðja
farrými að mega ekki leggjast þrautalaust til svefns á
hörðum trébekk, ef rúm leyfir? Eg hefi ferðast dag eftir
dag á öllum farrýmum í járnbrautum Evrópu og þekki
allt skíttið. Ef þú ert hálfblankur, þá færðu venjulaga
þriðja flokks vagn með hörðum og ávölum trébekkjum,
sem að vísu má vel leggjast til svefns á, ef þessi hag-
fræðilega hornbrík væri ekki. Þetta er sannarlega leitt,
þó að ekkert sé við því að segja eins og allt er nú í
garðinn búið.
Ef þú gengur tíu faðma fram eftir Iestinni og lítur
þar inn í vagn um þetta leyti sólarhringsins, þá sérðu
þægilega bólstraða bekki, sem sofa má á í öllum hugs-