Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1930, Side 50

372
Ferðaminningar.
IDUNN
Það þarf ekki lengi að horfa á þessi blöð til þess að
ganga úr skugga um, að maður er kominn langt frá
Kaupmannahöfn og hinum danska blaðaheimi. Það er
ekki nóg með, að málið er hér gagnólíkt — það var
naumast að tungurnar greindust — hér er bókstaflega
allt með gerólíkum blæ. Maður sýnist vera kominn
allfjarri iðusveipum Mið-Evrópumenningarinnar, þar sem
vélræn fágun birtist oss jafnvel í lélegustu blaðagreinum.
Akurlendi í Svíþjóð.
En hér virðist einhver máttug, ósýnileg og íhaldssöm
þjóðernisvættur vaka yfir. Og manni verður á að hugsa:
Hve nær sleppir hún takinu og verður að steini í hinum
alla vega litu vafurlogum vélamenningarinnar? Hve nær
gefur hún allt á vald hraðanum og rótleysinu, þar sem öll-
um málum er steypt saman og ekki er fengizt um annaðen
gera menn fyrst forviða og fá þá síðan til að opna pyngjuna.
En nú er það óperan. Það má ekki seinna vera. Næst
síðasta óperukveld í vor í Stokkhólmi, og niðursett verð í
þokkabót: Ðetri sæti á gólfi með svipuðu verði og trébekk-
irnir uppi í hanabjálka í leikhúsinu, sem eg var í á dögunum.
— — — Og nú rennur lestin gegnum Södermalm,
yfir Malarbrúna, fram hjá ráðhúsinu og líður síðan hægt
inn á hina fögru járnbrautarstöð Stokkhólms. Framh.
Sigurður Skúlason.