Kirkjuritið - 01.01.1947, Blaðsíða 14

8
Benjamín Kristjánsson:
Jan.-Marz.
konuiigur liann síðan til íslands, vafalaust í þeim er-
indum, að uppfræða kennimenn og koma fastara skipu-
lagi á kristnihald liér. Auknefni sitt hefir hann hlotið af
hókum þeim, er hann liafði með sér, lét rita eða kenndi
mönnum að lesa, og hafa þá verið nýstárlegir og fásén-
ir lilutir liér á landi. Talið er, að Bjarnvarður bókvísi
liafi dvalið hér um fiimn ára skeið (c. 1018—’23) og
vita menn eigi, hvar hann hefir dvalið, né hversu miklu
liann liefir til vegar komið fram yfir það, sem áður er
sagt.
Alls telur Ari fróði fjóra reglulega trúhoðshiskupa,
aulc Friðriks, er kom í lieiðni, sem dvalið hafi liér á
landi, áður en ísleifur var til biskups kjörinn, og þar
að auki tvo, sem störfuðu á biskupsárum hans. Enn-
fremur nefnir Ari fimm aðra menn, „er hiskupar kváð-
ust vera“, og’ segir í Hungurvöku, að þeir hafi komið
liingað um dag'a ísleifs hiskups og boðið margt linara
en hann, og' orðið fyrir það vinsælir við vonda menn.
En Aðalbert erkibiskup liafi þá sent bréf til íslands og'
bannað mönnuni alla þjónustu af þeim að þigg'ja, og
talið suma þeirra bannsetta en aðra hafa farið i óleyfi
sínu1). Ætla menn, að ísleifur liafi kært þá, og af þess-
um rótum sé runnin ákvæði þau í kristnirétti hinuni
forna, að eigi megi kaupa tiðir eða þigg'ja þjónustu af
biskupum þeim, er hingað koma til lands og eigi séu
lærðir á latínutungu, livort heldur sem þeir séu erinsk-
ir eða grískir. Svipað ákvæði er um útlenda presta, að
ekki skuli nota þjónustu þeirra, nema þeir liafi rit eða
innsigli erkibiskups. Hafi þeir liins vegar í höndum sann-
anir fyrir því, að þeir sé lærðir og vígðir prestar, og'
einkum, ef þeir hafa áður sungið tíðir hér á landi í lofi
biskups og liafa sýnt honum bælcur sínar og messuföt,
þá má kaupa af þeim tíðir með leyfi biskups2). Sýnir
J) Grágás, útg. Vilh. Finsens 1,22.
2) ísl. bók 8. kap. Bisk. I, 62—63.