Kirkjuritið - 01.01.1947, Qupperneq 49

Kirkjuritið.
Valið mikla.
43
Jarða sína dauðu, en far þú og^boða guðsríki. Enginn,
sem leggur hönd sína á plóginn og' lítur aftur, er hæfur
guðsríkis“.
í niðurlagi fjallræðu sinnar bendir liann á vegina
*v°> til lífsins og' dauðans, og segir likingarnar um
mennina, sem reistu hús á hjargi og sandi, og annað
stóð en hitt hrundi.
^ alið mikla er framundan.
Sá, sem heyrir orð hans og' leitast af alhuga við að1
^eyta eftir þeim, er öruggur á leið til lífsins.
V.
Heynslan hefir einnig staðfest dóminn þunga yfir
hálfvelgjunni.
Hefði kristnu þjóðunum svonefndu verið full alvara
fylgja meginhoðum kristindómsins eins og: Allt, sem
fer viljið að aðrir menn gjöri yður, það skuluð þér og
peim gjöra. Þér skuluð ekki rísa öndverðir gegn mein-
gjörðamanninum. Elskið óvini yðar og' hiðjið fvrir þeim,
sein °fsækja yður, þá liefði engin heimsstyrjöld orðið.
Hefði hjallræðan í raun og sannleika verið æðsta lög-
rnalið í viðskiptum þjóða á milli, þá sæjum við nú ekki
n arvetna hlasa við dauðans val drifinn blóði, heldur
s<)lskin guðsríkis um lönd og liöf.
.fá ekki einnig sjá ávexti hálfvelgjunnar með okkar
hjoð? Eða livort uppskera menn vínber af þyrnum eða
'hjur af þistlum? Við getum að sönnu fagnað þrótt-
mdclum framkvæmdum, nýsköpun, sem kölluð er, á
ymsum sviðum, ytri sigrum, er ekki liafa verið unnir
n®or, hlómlegum fjárhag og nægtum, svo að húið er, að
siendingurinn fari að segja eins og Laódíkeumaðurinn
oroum: Eg er ríkur og er orðinn auðugur og þarfnast
einskis. En hvað líður innra auðnum, siðgæðinu? Glæp-
11 magnast, innbrot og þjófnaður, og skrílsæði um liver
mamót, drykkjuskapur, lausung allskonar og áhugaleysi
nm andlegar hugsjónir. Peningagræðgi vex, en vinnu-