Kirkjuritið - 01.01.1947, Qupperneq 60

54
Jóhann Hannesson:
Jan.-Marz.
hjöllum hringt, lielgar bækur og reykelsisker, sem
kveikt hefir verið á, eru þá borin inn í kirkjuna. Er
guðsþjónustan með miklum söng og mörgurn lielgisið-
um, og elcki ólík því, sem tíðkast í ensku hákirkjunni.
En þó er að mestu leyti fylgt hinni klassisku, lúthersku
messugjörð og ræðan er aldrei vanrækt.
Auk séra Telle, hafa þeir séra Hannerz, sænskur
prestur, og séra Gerhard Reichelt, sonur dr. Reichelts,
unnið með honum að kristniboðsstarfi í allmörg ár.
Rúa einnig fjölskyldur þeirra þar á fjallinu, og varp-
ar það mjög lútlierskum hlæ á þessa sérkennilegu
kristniboðsstöð, þar sem svo margir munkar eru við
við nám. — En sumir þeirra, er kristnir liafa orðið,
liafa einnig gengið í hjónahand. Þekki ég einn, sem
giftist stúlku, er áður liafði verið nunna, en varð mjög
einlæg kristin kona.
Síðasta heimsstyrjöld var þungbær tími fyrir alla þá,
sem voru i Tao Feng Shan. En þó tókst þeim með vit-
urleik sínum og stjórnkænsku að varðveita hina dýr-
mætu kristniboðsstöð, þrátt fyrir hernám óvinaþjóðar,
er setti nálega alla þá vestræna rnenn í fangelsi, er þeir
náðu í. Fræðslustarfi sínu meðal munkanna gátu þeir
haldið áfram þangað til haustið 1944. En þá fóru flest-
ir af nemendum þeirra inn í landið.
Ég kynntist vinum mínum á Tao Feng Shan, meðan
ég var við kínverskunám í Hong Kong. Dvaldi ég þá
hjá séra Gerhard Reichelt i nokkrar vikur. Yar sú dvöl
hin ánægjulegasta, og áttum við oft tal um andleg mál.
Sagði séra Gerhard mér þá, að ekki hefði andlegt líf
sitt verið á háu stigi er hann lauk prófi við Háskólann
í Ósló, og gerðist prestur i Norður-Noregi. En i presta-
kalli hans voru trúaðir leikmenn, andlegir niðjar Læsta-
diusar, hins mikla vakningamanns í Norður-Svíþjóð,
eru þeir rammlútherskir. Sag'ði hann meðal annars að
þeir hafi komið til hans á prestssetrið, og lesið fyrir
hann Guðs orð, og beðið fyrir honum. Og höfðu þeir