Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1951, Blaðsíða 95

Kirkjuritið - 01.12.1951, Blaðsíða 95
BRAUÐIN OG FISKARNIR 345 að metta marga svanga munna. Örbirgðin ógnaði ungu hjón- unum, ægileg örbirgð, sem skar að innstu hjartarótum. Börnin voru hraust og sterkbyggð. Jónas horfði á þau, hreykinn á svip. En María hugsaði um þau með ástríðukenndri ástúð, sem olli henni þjáningum og þreytu. Stundum sá hún fannhvít segl svífa yfir vatninu áleiðis til Tíberías, og henni varð hugsað til Leu systur sinnar. Aldrei hafði hún komið aftur, svo að allt hlaut að hafa orðið eins dásamlegt og hana dreymdi um, áður en hún fór. Jafnskjótt og Markús litli, elzti drengurinn komst á fót, tók Jónas hann með sér í bátinn. Og þegar hann var tólf ára, var honum leyft að fara til Kapernaum til að selja fisk. Kvöld nokkurt kom hann heim mjög æstur. „Ég gat naumast selt fiskinn", sagði hann. „Það var enginn heima, en allt í einu sá ég fjölda manns standa við húsið hans Símonar. Gatan var alveg troðfull af fólki. Ég reyndi að kom- ast í gegn, en enginn komst að dyrunum. En rétt í því sá ég fjóra menn, sem báru rúmflet á milli sín. Þeir fóru fram hjá, þar sem ég stóð, og ég sá veikan mann í fletinu. Hann virtist alveg máttlaus. Þeir reyndu að komast inn í húsið, en þegar það var ekki hægt, vegna fólksfjöldans, þá komust þeir upp þrep, alla leið upp á þak, losuðu nokkrar þakskífur og létu sjúklinginn síga niður í húsið. Þar kve vera einhver meistari, sem læknar. Og eftir skamma stund kom veiki maðurinn gang- andi, óstuddur, út á götuna. Meistarinn hafði læknað hann." „Farðu að borða kvöldmatinn þinn, Markús," sagði María þreytulega. Þetta hafði verið leiðinlegur dagur. Jónas var forvitnari. „Hvernig leit þessi meistari út?“ spurði hann. „Ég veit það ekki, ég sá hann ekki", sagði Markús litli. En ■'tlu seinna sagði hann þeim söguna um lækningu sonar hundr- aðshöfðingjans í Kapernaum. i>Ég verð að sjá þennan meistara", sagði hann. En það var allt annað og þýðingarmeira, sem María hafði uni að hugsa þetta kvöld. Hún hafði frétt frá Leu, sem var nú hamingjusöm og auðug. Hún var enn ógift og vann hjá sama vinnuveitanda sem hún byrjaði hjá.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.