Kirkjuritið - 01.04.1953, Síða 37

ALDARMINNING
103
í hafið tímans horfna
nú hafa síðan flætt.
Og frá þeim fyrstu árum
og fram á þennan dag
hann var með oss á verði
að vernda okkar hag.
Með sannleik fyrir sjónum
að samningsmálum gekk.
Hann átti á öllum mótum
í öndveginu bekk.
Hann kenndi fögur fræði
og flutti heilagt mál
með ást og trú í anda
og eld og kraft í sál,
svo hver og einn varð hrifinn
og hreyfing kom á blóð,
og til var ekkert eyra,
sem opið þá ei stóð.
Svo geymum vel og virðum
hans viturlegu orð,
sem miklu fleiri muna
en mætast hér við borð.
Hann er sá heiðursgestur,
sem hjörtu okkar vann
og náði sæmd með sigri,
því syngjum: Lifi hann.
n.
Þá vegir skilja vini á ferð,
er vill hver annan gleðja,
oft stingur sem úr stáli sverð
hið stutta orð: að kveðja.
Svo máttugt er það eina orð,
já, okkur fór að hlýna,
er lagt var þetta blað á borð,
sem birti ætlun þína.