Kirkjuritið - 01.04.1953, Qupperneq 45

STARF KIRKJUNNAR FYRIR SJÚKA
111
Ég er einn þeirra mörgu, sem álíta, að kirkja vor geti gert
miklu meira fyrir sjúkt fólk hér hjá oss en hún gerir nú. —
Vegna þeirrar skoðunar fór ég að lesa um það starf, sem kirkj-
an vinnur í nágrannalöndum vorum á þessu sviði. Af því, sem
eg las, sannfærðist ég um, að íslenzka kirkjan getur lært all-
rnikið af starfinu í þeim löndum. Ég taldi heppilegast að leita
að fyrirmyndum þar, sem kirkjan starfar við lík skilyrði og
hér. Á öllum Norðurlöndum eru kirkjurnar þjóðkirkjur og þær
tilheyra líka hinni Evangelisk-lúthersku kirkju. Mig langaði
því til að kynnast starfinu meir en af lestri bóka. Þess vegna
fór ég til Norðurlanda til þess að kynna mér starf þetta.
Nú langar mig til að segja dálítið frá starfi þessu, eins og
eg kynntist því í för minni í Danmörku og Svíþjóð.
Ég byrja á því að lýsa lítillega starfi tveggja danskra stofn-
ana, en starf þeirra fannst mér vera til fyrirmyndar. Þessar
tvær stofnanir eru: De samvirkende Menighedsplejer og Dia-
konisse og Diakon Stiftelserne. Ég vil nefna Menighedsplejeme
safnaðahjálpina, Diakonissestiftelserne nefni ég Diakonsystra-
stofnanir, og Diakonstiftelseme nefni ég djáknastofnanir.
Saga beggja þessara fyrirtækja er mjög merkileg, og starf
þeirra verður vart skilið án þess að þekkja sögu þeirra.
Éyrsta Diakonissustofnun Dana var stofnuð eftir þýzkri
fyrirmynd árið 1863. Aðal fórgöngu að stofnuninni höfðu tvær
Lovísur: Lovísa drottning og Lovísa Conring, sem var fyrsta
torstöðukonan og mótaði stofnunina og starf hennar. Síðar
hættist önnur Diakonissustofnun við, St. Lukasstofnunin, sem
stofnuð var árið 1900, mest fyrir forgöngu heimatrúboðsmanna.
Báðar þessar stofnanir vinna að því að kenna hjúkrunar-
systrum alls konar hjúkrunarstörf. Útskrifa þær lærðar hjúkr-
onarkonur, og reka því vel skipulagða hjúkrunarkvennaskóla.
Én allt starfið er rekið á biblíulegum grundvelli. Enginn nem-
andi er tekinn inn á skóla þessa, nema hann viti með fullri
Dssu, að hann hafi fengið ákveðna köllun til líknarstarfa. Að
otloknu þriggja ára námi og tveggja ára reynslutímabili sem
Jukrunarsystur eru þær vígðar kirkjulegri vígslu sem diakon-
issusystur.
Strax og komið er að byggingum þeim, sem stofnanir þessar
afa reLt> sést, að það sem kristilegt er situr í fyrirrúmi fyrir
u oðru. Sérhver stofnun er hverfi margra húsa. Kirkjan er