Kirkjuritið - 01.06.1967, Blaðsíða 47

KIBKJUHITIÐ 285
Tillich, nýlátinn, virðist eftir því sem ég fæ bezt skilið liafna
amlialdslífi einstaklingsins smbr. eftirfarandi ummæli lians
1 t-æðu, þýddri í OrSinu, misserisriti guðfræðinema (1—2 tbl.
1966 —'>67, bls. 45):
nVonin um lilutdeild í eilífðinni er ekki von um frambald
|!úverandi lífs eftir dauðann. Það er ekki von um óendan-
®San tíma eftir þann tíma, sem oss er gefinn. Óendanlegur
btui er ekki eilífð. Engin endanleg vera getur vænzt slíks. En
SeHiver endanleg vera getur vonazt eftir að snúa aftur til liins
eilífa, sem hún kom frá. Og þessi von á sér meiri vissu sem
•'úverandi lilutdeild í hinu eilífa er þeim mun dýpri og raun-
verulegri.“
l*etta minnir meira á Búddatrú en guðspjöllin, að mér
•mnst.
, er ekki ósmeykur um að við liöfum legið belzt til mikið
3 l)essu af ótta við að það veiki fólk um of í trúnni.
, Eg dreg það fram af því að ég tel að það sé að stinga liöfð-
lllu í sandinn.
^oi'úttulírnar framundan
höfum látið eins og allir Islendingar að kalla væru ákveðn-
riststrúarmenn, enda teljast þeir flestir enn til kirkjunn-
tr K
u_r- En bér gætir þess æ meir að margir eru ekki aðeins tóm-
uni trúmál, heldur telja að þau séu senn að liverfa af
látir
^Sískrá
að
mni. Við séum að vaxa upp úr þeim. Vegna þessa er
uð 11111111111 'lónii mikill og háskalegur misskilningur að lialda,
a< höfuðbaráttan muni standa um helgisiði á næstunni. Hún
. erðiir utan en ekki innan kirkjuveggjanna. Kirkjan er komin
v arnaraðstöðu og þarfnast fyrst og fremst trúvarnarmanna
' 11 s °K á fyrstu öldum kristninnar.
, g þori að játa þetta liiklaust sakir þess að ég er þeirrar
lar að kristnin muni koma sigrandi af þeim bólmi. Ég er
,ainniála eftirfarandi orðum C. G. Jungs, lieimsfrægs sálfræð-
«Sú ímyndun veður almennt uppi, að við vitum nú á
I °awin nálega allt, sem vitað verði. Ekkert er þó öllu brot-
^ltara en vísindaleg kenning; við skuluni líta á hana sem
anundna tilraun til að útskýra staðreyndir en ekki eilífan
Saunleika.“
^ U111leikinn, sem talinn er einna algengasta mein nútímans,