Kirkjuritið - 01.04.1972, Blaðsíða 16

þess að hugsa um þessi mál og
gera því Ijóst, að verið er að vinna
kirkjulegt starf í sókninni. Eins vildum
við vekja athygli á því, að við slíkt
starf þarf einhverja fyrirhyggju. —
Á borði, sem viðstaddir sitja við,
liggur spjald með auglýsingu þessara
funda. Þeir verða allmargir. Á fund-
um, sem þegar hafa verið haldnir,
hefur verið rœtt m.a. um ferminguna
og unglingaskeiðið. Mér skilst, að
umrœður hafi orðið talsverðar. Á
nœsta fundi skal rœða um aðstöðu
unglinga til starfs og þroska í hverf-
inu. Framsögumenn eru tveir á fund-
um þessum.
Dr. Björn bœtir því við um fundi
þessa, að sóknarnefndin vilji með
þeim gefa til kynna, að hún telji
kirkjunni skylt að sinna málum af
þessu tagi. Hún vill bœði skapa vett-
vang til umrœðna, efla félagsanda í
byggðinni og jafnframt gefa til kynna,
hvert sé áhugasvið kirkjunnar í þjón-
ustu við söfnuðina.
Sr. Arngrímur hefur orð á því, að
hér hafi umrœður einkum snúizt um
œskulýðsstarfsemi og almenna fundi
og spyr því nœst, hvort ekki hafi
komið upp hugmyndir um að virkja
einhverja til húsvitjana með prestin-
um. Hann telur sambandið við ein-
staklingana höfuðatriði — ekki sízt
í nýjum söfnuði.
Sigurþór segir sóknarnefnd ekki
hafa rœtt um það mál sérstaklega,
en Björn kveðst ekki sízt hafa haft
húsvitjanir í huga, þegar hann rœddi
um aðstoðarmenn prests. Hann telur
þœr mjög brýnt verkefni. Ásfœðu
þess, að unglingastarf verði svo ofar-
lega á baugi, telur hann einkum þá,
14
að þar sé áhugamál margra foreldra
og því sé auðvelt að komast þar 1
samband við þá. Hins vegar se
mönnum vel Ijóst að sinna þurfi aðr-
om aldursflokkum en ungu fólki-
Anna María: — Eins og er rnan
varla vera til gamalt fólk í sókninm-
Við töldum elIilífeyrisþega 1970. Þeir
voru sárafáir. —
Það kemur ennfremur í Ijós, þegar
athugaður er barnafjöldi á skólaaldr'
í hverfinu, að hann mun vera ncerri
þúsundi. Þótt nokkuð á annað hundr-
að börn innan við skólaaldúr scek'
barnasamkomur safnaðarins, er þvJ
auðscett, að með þeim er náð 'i
verulegs hluta allra barna í sókninm-
Ekki minnisvarða uppi á hœð
— Hvað hyggst sóknarnefnd fyrir urn
húsnœði til messuhalds, þegar prestur
er kosinn? Verður messað hér í
anum?
Sigurþór segir, að svo muni verða
fyrst í stað, og Anna María segir'
að ekki sé um annað að rœða.
— En hvað hugsið þið svo urn
framhald?
Sigurþór: — Okkur dreymir urn
kirkju, að sjálfsögðu, en i því ^ '
hefur engin ákvörðun verið tek'n-
Borgaryfirvöldin hafa þó tekið e'n^j
konar afstöðu til þessa máls rne
því að œtla öllu Breiðholti, tuttugu
þúsund manna hverfi, eina ^'r^iu'so
Sr. Arngrímur: — Lízt ykkur á þa
Þau taka slíku fjarri.
Sr. Arngrímur:— Þið viljið, að hver
prestur hafi afmarkað starfssvið?
Sigurþór:
að
Ég feldi œskilegh
í Breiðholti I vœri prestur, serm he