Kirkjuritið - 01.04.1972, Síða 80

eru einn aðaltexti trínitatis hátíðar. En
sjaldan er á það bent á þeim degi
hve náið samband er milli þessara
boða Jesú: Að skíra, boða trúna
meðal allra þjóða og að kenna
kristnu fólki að halda það, sem Drott-
inn hefir boðið, það er að ala fólkið
upp til trúar og siða. Hér hafa margir
kennimenn kirkjunnar vanrœkt sitt
hlutverk öld eftir öld, einkum í þjóð-
kirkjunum. En fornaldarkirkjunni voru
þessir þœttir ein lifandi heild.
6.
Postulasagan leggur að verulegu
leyti til texta hvítasunnunnar,
með því að greina frá viðburðum
hinnar fyrstu kristnu hvítasunnu og
sköpun hins nýja Guðs lýðs, sem er
kirkja Krists. í upphafi koma hér við
sögu þeir ísraelsmenn, sem trúðu upp-
fyllingu fyrirheita Guðs í Jesú Kristi,
en til eru einnig komnir ýmsir Gyð-
ingar úr dreifingunni, mœltir á ýmsar
tungur. Tungutalsundrið
er tákn frá Guði, sem bendir á úni-
versalisma þann, sem fólginn er í
fagnaðarboðskapnum. Blessunin frá
Guði í fyrirheitinu til Abrahams er nú
á leið til allra þjóða, með því að hinn
krossfesti og upprisni Kristur er boð-
aður. Þá sýnir Postulasagan, hvernig
svið Kristsboðskaparins víkkar stig af
stigi. Hann bersttil Samverja. Samaría
tekur við trúnni. Boðskapurinn berst
til heiðingja. Til þeirra fara þeir
Filippus og Pétur og fjölmargir aðrir,
sem vér vitum ekki deili á, og sterk-
ur söfnuður skapast í Antiokkiu. Hinn
upprisni Drottinn grípur til óvenju-
legra og róttœkra aðgerða, þegar
Sál ofsœkir söfnuðinn. Hann gedr u
þessum ofsœkjanda ötulasta p°sf
sinn meðal heiðinna þjóða, og skarP
skyggnasta boðbera þess fagn°ðar
boðskapar, sem Jesús flutti ul^
Guðs ríki. Með kristniboðinu 0 se
stað flutningur gleðiboðskap°r'n,
frá litlu landsvœði í Palestínu út
víða veröld heiðingjanna, í bein^
veldi Rómverja — og síðar enn vl
ar út meðal þjóðanna. Þrem
síðar berst hann til fyrstu germóns
þjóðanna, Gota, frœnda f°r^e r
rni9'
vorra.
Eins og Faðirinn hefir sent ^
svo sendi ég einnig yður. Þessi
Jesú rœttust þegar innan Nýj° 'e ^
mentisins. Og þau rœtast þ°r'
kirkjan er raunverulega kristin kn
það er að segja, hefir meðtekið 91
trúarhlýðninnar.
7.
um
Það vœri œskilegt að halda þesS
þönkum áfram eftir sögunni °9 *
hvað dreif á daga hinnar Kris^^
andi kirkju. Til þess er ekki tímj
Aðeins skal á það bent að í kns^.ð
boði er verkaskipting. Kristin k'^_
veit, að hún er send af Drottni |
um út i heiminn með bless°n
mannanna. Hún veit, að þessa b ^
un ber að senda áfram til Þel
sem hafa ekki fengið hana enn. ,
Söfnuðurinn er (eða á að ve .
sendandi aðili. Hann
ákveðin
b°ðun;
nyic
frá fólk, sem er s e n t til
staðar. Þetta fólk boðar Krist,
in skapar trú, og trúin skapat ^
kirkju hins sama Drottins, sem
lœrisveina sína út í heiminn.