Kirkjuritið - 01.04.1972, Blaðsíða 25

Já, munurinn er áreiðanlega
verulegur. Ekki er nokkur leið að
Se9ja annað, jafnvel þótt reynt sé
9œta strangasta hlutleysis. Þar er
St,ra* þess að gœta, að þótt talað
Se Urn Amharaþjóðina, — sem er
a°kkurs konar yfirþjóð þa rna, — sem
kri
þv
þá
'stna þjóð í víðustu merkingu, —
■' að það er hún að formi til, —
verður ekki litið fram hjá því,
sem er. Koptiska kirkjan mótar ákaf-
®9a lítið þjóðfélagið með sinni lífs-
s °ðun. Hún hefur verið ákaflega ein-
Qngruð, og inn í hana hefur komizt
Vrnislegt, sem í raun og veru á ekki
e|ma i kristinni kirkju. Hún er yfir-
9ncefandi „lítúrgisk" kirkja, en obb-
jnn af prestunum er sennilega svo lé-
e9a menntaður, að hann skilur ekki
e'nu sinni málið, sem helgisiðirnir eru
attir á. Það sést t.d. iðulega við
°Ptískar guðsþjónustur úti i héröð-
Unum, að söfnuðurinn situr fyrir utan
,lrk|una, á meðan guðsþjónustan fer
tram,
Ijúki.
og bíður eftir því, að henni
°9 heyrir vœntanlega ekkert
Qf því, sem fram fer?
skilur
Svo
Kann að heyra eitthvað, en
ennþá minna en prestarnir.
þegar guðsþjónustu er lokið,
emur presturinn gjarnan út með
9a dóma kirkjunnar, krossinn, sem
san9ir um háls honum eða eitthvað
' t< og heldur þessum dómum uppi
lr söfnuðinum, sem vœntir mikillar
essunar af eða a.m.k. einhverrar
Verndar.
. ~ Komust þið eitthvað í snertingu
þessa koptísku kirkju?
t-| ^kki beint, og þó. Við sáum
slíkrar guðsþjónustu, sem var ein-
mitt með þessum sérkennilega hœtti,
að söfnuðurinn sat fyrir utan og beið,
meðan guðsþjónusta fór fram. Svo
skoðuðum við höfuðkirkju Koptanna
í Addis-Abeba. Það var falleg bygg-
ing, og presturinn, sem sýndi okkur
hana af mikilli alúð og ungur stúdent,
sem var túlkur hans, þeir voru frá-
bœrlega elskulegir menn, báðir. Það
var allt annað yfirbragð á þessum
unga presti þarna, heldur en þeim
prestum, sem við sáum úti í héröð-
unum, enda var hann við höfuðkirkj-
una, eins og ég sagði, svo að mennt-
un hans hefur sennilega verið eins
og bezt varð á kosið. En það mun
mála sannast, að Koptiska kirkjan
hefur verið Galla-þjóðflokkunum í
Suður-Eþíópíu ósköp lítið. Þeir eru
ekki einu sinni skráðir safnaðarmeð-
limir kirkjunnar, en eru margir látnir
borga til hennar. Yfirstéttin er yfir-
leitt uppistaðan i söfnuðinum, og
hún nýtir sína aðstöðu til hins ýtrasta.
Kristin viðhorf móta ekki þjóðfél-
agið. Ég skal reyndar ekki segja um,
hvernig það er í amharisku héröð-
unum, en í héröðunum þarna suður
frá, þar sem við vorum, gœtir þess
ekki. Þar ráða allt önnur „norm" eða
reglur, heldur en jafnvel hjá mönnum,
sem eru upp aldir við kristin viðhorf,
þótt sjálfir séu þeir alls ekki kristnir
nema þá að skírninni til. Sannleik-
urinn er algerlega afstœður og bindur
ekki. í fullkomlega eðlilegum og
venjulegum málarekstri, þar er spurn-
ingin um mútuupphœðina, sem borg-
uð er.
— Réttarfarið er á því stigi?
— Já, og það er viðurkennd stað-
reynd. Upphœðirnar eru bara mis-
23