Kirkjuritið - 01.04.1972, Qupperneq 29

V'nna þar syðra. Það vœri t.d. fróð-
,e^t að fá í nokkrum orðum lýsingu
a starfsaðferðum við kristniboðið.
' Kristniboðið rekur skóla, sem !
eru kenndar hinar venjulegu frum-
9reinar. þess er vitanlega ekki að
dy|
Or
last, að tilgangur lestrarkennslunn-
er fyrst og fremst sá, að fólk
?et' lesið Guðs orð. Skólar eru á
Urn kristniboðsstöðvum. Á þeim
rncerri eru þeir í tengslum við skóla
hv5^^^' st°®vum' sem Þa hQfa ein-
er|o hcerri bekki. Þannig er á svœði
a'g S ,°9 t- d- í Gemu-Gofa-fylki, hœgt
Un Sem svarar' gognfrœðamennt-
Ur|^afnframt er svo starfað að boð-
f ‘ freclikarar annast að nokkru leyti
en ^ 9u®sþjónustur úti í þorpunum,
$n ^tniboðar koma í strjálli heim-
k . Ir- ^orpin eru svo mörg, að einn
QgStniboði kemst með engu móti yfir
þagVlt|a þeirra svo oft sem þyrfti.
9óS Þv' verulegu máli, hve
f ° 'nnienda samstarfsmenn hann
r Ser til hjálpar. Við höfum verið
SVo U, , n
í K Un/Samir' Islendingar, sérstaklega
úr l nS°' eignast þar hóp fram-
pr arar|di innlendra starfsmanna.
^^starnir þrír, sem hafa verið vlgðir
síacfa þQr , s5fnugjnum eru fram.
°rs^randi menn.
Eru þejr Konsómenn?
Já-já. Þeir eru Konsómenn.
l . *^9 hafa tekið trú fy rir íslenzkt
Kristniboð?
°kk Já‘iá- ^inn Þeirra' — sa' sem
að rr fannst nú bera af þeim hinum,
en '|eirn svo sannarlega miklu meira
hja° °Stuðum' — var t.d. barnagœzla
. e 'xi a sínum tíma. Hann heitir
Qrrisia Húnde.
— Hve gamall er hann nú, á að
gizka?
— Ætli hann sé ekki kominn hátt
á þrítugs aldur. Ekki er hann nú
eldri. En hann er ákaflega vel þrosk-
aður, skarpgreindur og heilsteyptur
maður. — Mannlega talað var það
eiginlega honum að þakka, hvað allt
fór vel og blessunarlega í þorpinu,
þar sem þessi heiðnu hátíðahöld áttu
sér stað. Hann stóð svo óhagganlega
með sínu fólki þar. Hann þjónar því
þorpi.
Auk þess er svo hópur kennara
þarna, sem eru ágœtis menn og vinna
mikið og óeigingjarnt starf. Þar er
ekki spurt að lengd vinnuviku eða
neinu slíku.
— Er unnt að mœla vinnutlma og
afköst þeirra manna, sem þarna
vinna, svipuðum mœli og tíðkast hér
heima?
— Kristniboðarnir fara einu sinni
á ári á kristniboðaþing. Ég efast nú
raunar stórlega um, að það megi
kalla frí. Það er vinna, en þeir hvíl-
ast þó náttúrulega við þá vinnu, því
að hún er talsvert annað en dagleg
störf þeirra. En utan þess tíma, sem
þeir eru þannig frá hversdagslegu
starfi, er öll vera þeirra úti á akrinum
samfelld vinna.
— Þið sáuð þessa menn að verki.
Vœri hœgt að lýsa einum starfsdegi
t.d.? Eru þetta sífelldar annir og erill?
— Það er ekki hœgt að tala um
eril alla daga. Það er dálítið mis-
munandi, hvað kemur af fólki á stöð-
ina. En það er verið að allan daginn.
Það er rétt í kringum máltíðir, að
sezt er niður.
Það var t.d. ákaflega gaman, að
27