Kirkjuritið - 01.04.1972, Qupperneq 56

Maria Lyckhage frá Gautaborg ann-
aðist að þessu sinni. Að loknum
morgunverði, kl. 10.30, hófst svo síð-
asti fyrirlesturinn á mótinu. Var það
vinkona mín frá Helsingfors, Gunda
von Martens, lektor, sem flutti þenn-
an fyrirlestur, er fjallaði um, hvort
og hvernig kristinn söfnuður gœti haft
sem mest og bezt áhrif á fólkið og
umheiminn. Var þetta mjög gott og
lœrdómsríkt á að hlýða og fyrirlest-
arinn með afbrigðum skemmtilegur.
Kl. 12.30 var snœddur síðasti há-
degisverðurinn okkar í Ystad og var
þá mótinu endanlega slitið. Sumar
konurnar kvöddu og héldu heim til
sín, en flestar tóku þátt í ferðalagi,
sem ráðgert hafði verið fyrirfram,
um syðsta hluta Svíþjóðar (Skán).
Við fórum í þrem stórum bílum
og voru leiðsögustúlkur í hverjum
bil, sem kynntu fyrir okkur það, er
fyrir augu bar. Skoðaðir voru merkir
staðir og þar á meðal sumarhús Dag
Hammerskjölds, er hann var nýbúinn
að kaupa og láta innrétta, þegar
hann fórst. Þetta er œvagamalt hús
og er það nú eign ferðafélaga og er
nokkurs konar minjasafn, þar sem
gefur að líta marga fagra muni og
dýrmœta, sem Hammerskjöld voru
gefnir á ferðalögum hans um heim-
inn á vegum Sameinuðu þjóðanna.
Ferðinni lauk svo í Lundi, þar sem
hin fagra og frœga dómkirkja var
skoðuð. Að loknum kvöldverði í veit-
ingahúsi, vorum við boðnar í kvöld-
kaffi til biskupshjónanna í Lundi-
Fengum við þar hinar beztu mot-
tökur, og þar var okkur einnig skemmt
með söng og hljóðfœraslœtti. Bisk-
upshjónin sýndu okkur hið glœsileg0
biskupssetur, hátt og lágt, og fannst
mér það vera líkast konungshöll, en
ferðatöskur okkar gestanna fylltu tvo
herbergi og stóran gang.
Þarna í biskupsgarði skildu svo
leiðir okkar. Norsku konurnar fóru
fyrst með lest til Oslo, síðan þ®r
sœnsku, sitt í hverja áttina, þ®r
dönsku með bát yfir til Danmerkur,
en þœr finnsku œtluðu að vera nott-
ina í Lundi og leggja svo af stað
um morguninn í bílnum sínum til
Stockhólms og þaðan með skipi til
Finnlands.
Ég fór með presthjónum til Helsing-
borgar, þar sem ég var um nóttina
hjá vinkonu minni, en daginn eftit
fór ég til Kaupmannahafnar og þa^'
an með flugvél heim.
Þá var þessari ferð minni lokið
og á ég margar góðar endurminn-
ingar um hana. Ég tel, að slík moL
sem þessi, séu mjög lœrdómsrík og
uppbyggjandi, en vafasamt tel e9
að hafa svo mörg og löng erindL
sem þarna voru. Ég held, að maður
hefði meira gagn af fcerri erindum og
styttri. Þarna er alltaf a.m.k. helm-
ingur, sem á erfitt með að fylgi0^
með, sérstaklega ef um langt mól
er að rœða. En það bœtti úr skák/
að við fengum flest erindin fjölrituð.