Kirkjuritið - 01.04.1972, Qupperneq 79

b0g^S Ser|di lœrisveina sína út til að
Matt *^U^S r'^' meðal eigin þjóðar,
'tieð 10 °9 LÚk' 9-—10- Enginn veit
ekk' r,SSU um árangurinn, hann er
|anj S ru®ur í hagskýrslum. En út frá
þvj S °9um þess tíma fer varla hjá
bað ° e'nllveriir heiðingjar hafa við
þgjr tcel<ifceri haft tíðindi af Jesú.
tj| 1 V°ru svo margir I Galileu, að
skipteSS Var tel<iá- Frásagnir af sam-
eru Un?. ~iesu ag heiðinna einstaklinga
kema °9 stuttorðar, unz að Pílatusi
Kao r' hundraðshöfðinginn í
mUnernuaUm °9 kanverska konan
funcj aLa heyrt- Guðs orð áður en
er QUrn t-’eirra og Jesú bar saman,
9erir ^ k' mi°9 sennilegt. Jesús
mUnj f0- L^rir mor9um/ sem koma
borðs r° austri °9 vestri og sitja til
I hjm Abraham, ísak og Jakob
sðfn(Jgar' ' (^att. 8, 11). Guð á þegar
af l . 1 v'ári veröld heiðingjanna,
bessJð0^ °r^ ^anS k>re'®'st ut< án
nieð h °eri ser grein fyrir því,
besSjr ^ ,a. mati i30® gerist. Þegar
bá eru ei®ingjar hitta Jesúm fyrir,
°9 tre ^e'r bikámr að trúa honum
Frumn^l0’ Lnn ' áag eru þeir nefndir
yr°ðinn
4.
Sqqc, _i
ie9a ^bilvikunnar geymir stó
israe|s ,nstn'boðsviðburði. Leið
bann j;Uts ula Jesú með því að ci
uÞpre;/r'r °uálast, ákœra hann
se|ja , narhyggju (Lúk. 23) og
rekipn .nn ^'iatusi. Þar með er
Ut ' víð * ^ ^ran9u sviði Israe
tekur JV^0^ beiðingja nna. P
h°num, og þœr við
gleymast ekki. Þar, sem Pílatus er,
þar er fulltrúi heiðinna manna, einnig
fulltrúi vor, og nafn hans nefnum
vér í hvert sinn, er vér förum með
trúarjátninguna, það er við hverja
skírn. Aðrir veraldarherrar eru þar
ekki nefndir.
Þessum veraldarherra boðar Drott-
inn vor trúna. Jesús talar við hann
um ríkið, um konungdóm sinn og um
sannleikann. Nú er boðskapurinn um
ríkið kominn til heiðinna manna. Og
þar er tekið við Kristi. Hann er húð-
strýktur, ,,þyrni krýndur, krossi pínd-
ur", titlaður konungur, klœddur purp-
urakápu, opinberlega sýknaður og
síðast, en ekki sízt, deyddur á krossi.
Þar með skilur hann við þennan heim
sem hinn líðandi þjónn, skilur við
ísrael og heiðingjana í þrjá daga.
Upprisinn kemur hann aftur — og
þá fyrst og fremst til hinna trúuðu
lœrisveina — og sigrast á því, sem
eftir er af vantrú meðal þeirra. Nú
fyrst er þeim mögulegt að prédika
Jesúm Krist krossfestan og upprisinn.
5.
Tímabilið milli páska og hvítasunnu
er mikilvœgt. Vel má vera að nokk-
uð af því, sem hinn upprisni kenndi
lœrisveinunum, sé að finna í paraklet-
köflum Jóhannesar, það er tal hans
um Anda heilagan, um samfélagið,
koinónía og um bœnina í Jesú nafni.
í guðspjöllum uppstigningardags seg-
ir Jesús fyrir verkum í framtíðar kirkju
sinni. Þar finnum vér innsetningarorð
heilagrar skírnar — og inn í þau eru
fléttuð innsetningarorð kristniboðsins,
þau, sem almennast eru kunn. Þau
77