Kirkjuritið - 01.06.1972, Blaðsíða 60

Kirkjuritið - 01.06.1972, Blaðsíða 60
ingar", ástarinnar, viljans og þekk- ingarinnar. í Evrópu barst Bahaitrúin fyrst til Frakklands. Þar skaut hún rótum með- al þeirra, sem álitið höfðu trú og vísindi í andstöðu við hvort annað. Boðberinn þar var Hippolytus Dreyf- us. Hann aðlagaði boðskapinn eftir tilheyrendum og Bahaitrúin í Frakk- landi varð skynsemistrú. Þar kemur fyrst fram sú krafa, að í Bahaitrúnni sé sáttargjörð trúar og vísinda. Þessi krafa lœtur nú hvað hœst í munni boðbera Bahaitrúarinnar. England reyndist ekki góður jarð- vegur fyrir Bahaitrúna, þrátt fyrir heimsókn Abdul-Baha sjálfs. Gesti í lestrarstofu Bahai í Walman House í Regenf Street í London á millistríðs- árunum hefði verið sagt þar, að Bahai vceri ekki trú, heldur hreyfing, sem allir góðviljaðir menn gœtu tekið þátt í og verið þó áfram hollir trú sinni. Þar var Bahaitrúin sem sé orðin sam- tök um félagslegar umbœtur og frið í heimi. Nýlega er farið að boða Bahaitrúna 1 Englandi sem trú og nú í formi útlegginga George Towns- hend. Abdul-Baha var afkastamikill rit- höfundur og varkár. Undir forystu hans varð Bahaitrúin lík kamelljóni, sem auðveldlega breytir um lit eftir tíðum og aðstœðum. Abdul-Baha dó árið 1921 og fól forystuna Shouqi Rabbani, sem gefið var heitið „vernd- ari málstaðarins". Hann hélt stöðu sinni til dauðadags, 1957, en þá var forystan lögð í hendur ráðs, er nefnt er „hendur málstaðarins". Níu meðlimir þessa ráðs verða að hafa aðsetur í Haifa, þar sem eru höfuð- stöðvar hreyfingarinnar. IX. „Hjarta guðspjallsins" er bókartitilj einnar bókar George Townshend. I inngangi bókarinnar segir hann: „Hún er skrifuð í öruggri trú, að ser- hver kristinn maður, er nœr til hjarta guðspjallsins og skilur sanna upp' hafningu Krists, muni uppgötva veð' inn, sem liggur um Bahaullah h einingar kristinna kirkna, vestrœnna1” endurkristnunar og endurfœðing°r mannkyns." Orðin tvö „um Bahaull' ah" hljóma hjáróma í þessu sarn- hengi, þar sem honum er skip°ður sess, ókunnur boðskap hans sjálf5- í þessari bók er islamskt baksvið Ba- hai horfið. Nafnið Múhammed kernur einu sinni fyrir, og þar sem dosW um trú, sem lent hefur í villum. Ek segir bókin, hvernig einingu kristinn0 manna skuli náð, og með or®'ntJ „endurkristnun" er átt við bahais tillag. Bókin byggir á skilgreininðu kristinnar trúar sem þróunar, og ^et er hvorki staður fyrir islam né »^ > das". Lesandi hennar þarf að vera það minnsta einni kynslóð a ® sinni í hugsunarhcetti og með 0 ókunnugt um kristna biblíurannsa nútímans. . . nefn'st lam Önnur bók og nýrri, sem „Kristur og Bahaullah", finnur 's' stað. í formála þeirrar bókar se^ svo: „í öllum opinberunartrúarbrog um heims er koma ríkisins eitt m®^ birtingu endurlausnarans frá æ 3 hia5 heimi, drottins hersveitanna, , endurkomna Krists, qaims, hins riT1^ Búddha. Ein hjörð og einn hirðir m 154
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.