Kirkjuritið - 01.12.1973, Qupperneq 23

KristiS fólk og gott fólk
^nn er ósagt fró mörgu þar ó FjelI-
haug. þess er |í^ eða ekki getið,
nversu íslendingi kemur kristnilíf þar
fyii- sjónir. Að tvennu leyti hlýtur það
verða dólítið annarlegt: í fyrsta
la9i er engin slík dul einkalífs yfir því,
Sern íslendingar vilja helzt hafa. Það
er opinskótt, heitt og heilt, stundum
J^eð nokkrum strangleikablœ, þó fjarri
Pví að vera gleðisnautt, en kynni að
virðast blandað tilgerð hjó fóeinum
einstaklingum. í öðru lagi er allur blœr
'sienzks kirkjulífs víðsfjarri. Prestar
hafa
íengst af varla sézt né heyrzt í
erbúðum þeim. Þó mun í því efni
n°kkur breyting ó orðin hin síðari ór.
n þótt íslendingi komi þess hóttar
n°kkuð spónskt fyrir sjónir, kynni að
Vera, slík óhóð samtök leikmanna
vceru vel við hœfi ó íslandi. Nokkuð
Ir- að ekki munu kristileg félög hér-
lndis hafa nónari samskipti við aðra
aðila
en Hið norsk-lútherska kristni-
°ðssamband. — Svo heitir samband-
'ð nú.
íslenzkir stúdentar, sem verið hafa
°mandi að Fjellhaug að undan-
l rnu' se9ia aðspurðir, að þeim falli
bv,r kv'^ fiest ef<^' aiit' en
vjr». œta Þeir við, að þeir beri mikla
U ,ln9u fyrir fólki þar og trú þess.
'𠮜t' e9 teh'b sjólfur. Krist-
að - 90tt faii< veit e9 ei<i<' til
Se annars staðar fremur að finna.
Úr
Að
s°9u Ludvigs Hop«
^ceq^ pefndur Johannes Brandt-
tirmaður hans í formannssœti
Ludvig Hope
309