Kirkjuritið - 01.12.1973, Síða 47

guðfrœðingar, sem vilja byggja á
þeim grundvelli, sem Heilög ritning og
kirkjulegu játningaritin leggja. Við-
fangsefnið var sú óvissa, sem ríkti
varðandi grundvöll kristniboðsins. Var
hér sem sagt verið að mótmœla a
raunhœfan hátt stefnu þeirri, sem
Heimsráð kirkna fylgdi opinberlega.
Yfirlýsing sú, sem hér um rœðir, er
1 7 liðum, sem allir eru grundvallaðir
a ritningarstöðum. Þeir benda á Jes-
Urr> Krist sem einu hjálprœðisleiðina
°9 segir þar m. a.: Við mótmœlum
eindregið þeirri villu, sem hefur kom-
'2t inn ! kirkjuna vegna starfs Heims-
ráðs kirkna frá 3. heimsráðstefnu þess
' New Delhi, að Kristur opinberist einn-
'9 í öðrum trúarbrögðum, í mannkyns-
Sagunni og í byltingunni, að maður-
inn geti mœtt honum þar og geti fund-
hjálprœðið í honum, án þess að
þekkja það fagnaðarerindi um hann,
sem er ag fjnna f Heilagri ritningu
(Lauslega þýtt úr 3. grein yfirlýsingar-
innar).
Undir þessa yfirlýsingu skrifuðu
sfrax m. a. 14 prófessorar, sem allir
afa doktorsnafnbót í guðfrœði, en
°f langt yrði að telja þá upp hér.
Frankfurt-yfirlýsingin hefur nú verið
Pýád á mörg tungumál og alltaf fjölg-
ar þeim, sem skrifa undir hana og
9an9a þar með inn í raðir þeirra, sem
l! Ur^enna aðeins eitt nafn undir
'rnninum, sem oss sé œtlað fyrir
ao|Pnum að verða, sem er nafnið
esús (Post 4:12).
Ba"9kok '73
; Stra!! a ráðstefnu Heimsráðs kirkna
uPpsölum 1968 var tilkynnt um við-
fangsefni 8. ráðstefnunnar um heims-
trúboð, sem bar yfirskriftina „Salvati-
on today", — frelsi/hjálprœði í dag.
Þetta var vissulega efni, sem var vert
að fjalla um, þv! hér er um að rœða
grundvallarhugtak kristniboðsins.
Mjög snemma kom fram, að heims-
trúboðs nefndin (C. W. M. E) var að
missa sjónar á hinu hjálprœðislega
innihaldi kristniboðsskipunar Jesú
Krists. Félagslegur og pólitískur skiln-
ingur á frelsinu kom í staðinn fyrir
skýran boðskap ritningarinnar um
náðartilboð Guðs um fyrirgefningu
syndanna fyrir Jesúm Krist einan.
Þar sem hér var um efni að rœða,
sem sjáanlega áttu eftir að verða
skiptar skoðanir um, var hafizt handa
víðsvegar um heiminn að rannsaka
þetta viðfangsefni guðfrœðilega.
Margir guðfrœðingar sendu frá sér
ýtarlegar ritgerðir um efnið, sem slð.
an voru rœddar I námshópum áhuga-
manna. Niðurstöður voru því nœst
sendar til höfuðstöðvanna ! Genf, en
þar átti enn að vinna úr þeim og nota
við undirbúning að ráðstefnunni, sem
upphaflega átti að vera 1969/70 en
var frestað til áramótanna 1972/73 í
Bangkok.
Þv! miður brást undirbúningsnefnd-
inni bogalistin, því að öll þessi óheyri-
lega vinna, sem lá að baki, varð svo
til að engu í meðferð nefndarinnar.
Aðeins fáeinum erindum var dreift til
þátttakenda rétt fyrir ráðstefnuna, og
komu þau of seint til þess, að unnt
vœri að ígrunda þau eða koma á um-
rœðum um þau í hinum ýmsu löndum
og kirkjudeildum.
í marz 1972 var undirbúningsfund-
ur! Bossey, sem að vísu var ekki aug-
333