Jörð - 01.09.1942, Síða 61

við önnur efni, seni taka af þvi vonda bragðið. Þannig
framleiða þeir ódýra fæðutegund, sem inikið er notuð
ofan á brauð á Hillman’s-spítala og gefst einkar vel sem
læknislyf við sjúkdómum, sem stafa af B-fjörviskorti.
Auk fjörefnanna er í „osti“ þessum eggjahvítuefni, kol-
vetni og fita, svo að hann er sannarlega ekkert „vatn í
maga“. Nú eru á döfinni ráðstafanir til tryggingar því,
að bæði ber og óbreyttir borgarar Bandaríkjanna verði
þessara gæða aðnjótandi.
Margir halda því fram, að B-fjörviskorturinn taki að
þjá barnið þegar á fyrsta æfiskeiði þess, og' sé bér að
finna orsökina til þess, hve mörg skólabörn eru fram-
faralítil og silakeppsleg. Tom Spies liefu'r nú með bönd-
um fjöldatilraunir, sem eiga að sýria, bver áhrif „ostur-
inn“ befir á krakkaskinnin.
Vitaskuld getur manninn skort fleiri fjörefni en þau,
sem táknuð eru með B. En einnig með lilliti til þess g'ef-
ur „osturinn” góðar vonir. Saman við bann má blanda
bverju öðru þekktu fjörefni, sem vera skal, t. d. A, E og
K, sem levsast í fitu, og C, sem leysist í vatni. Og hér
við hætist, að á allra siðustu timuin liefur vísindamönn-
um tekizt að framleiða ger, sem innibeldur tíu sinnum
meira Tbiamin en venjulegt ger.
Nú er svo komið, að læknarnir bafa ódýr fjörefni
handa á milli og' geta því prófað sannleiksgildi þeirra
spádómsorða, sem James McLester befir látið sér um
munn fara:
„Vísindi liðinnar aldar bafa veitt því fólki, sem tileink-
ur sér þekkingu læknisfræðinnar á næmum sjúkdómum,
hetra beilsufar og lengri meðalaldur. í framtíðinni eru
likur til jiess, að þeir kvnþættir, sem færa sér í nvt nú-
hmaþekkingu á manneldi, bljóti að launum bærri lík-
amsvöxt, meiri starfsþrótt, aukið langlifi og fullkomn-
ara menningarstig.
Nú má segja, að maðurinn sé að verulegu leyti smið-
ur sinnar eigin gæfu, í stað þess sem hann eitt sinn var
uðeins leiksoppur miskunnarlausra örlaga.“
JÖRD
251