Syrpa - 01.09.1911, Blaðsíða 15

CLAUDE GUEUX
13
til að Sverfa sundur járnstengurnar
fyrir mann meö hans verklægni.
Áttunda dag júnímánaÖar, sjö
mánuöum og fjórum dögum eftir
morðiö kom dómritarinn inn í klefa
hans og lét hann vita, aö hann ætti
ekki nema eina stund eftir ólifað.
Náöunarbeiöninni hafði veriðsynjaÖ.
,,Eg er reiðubúinn”, sagði Claude
,,eg svaf vært í nótt, eg mun sofa
en værara í nótt sem kemur”.
Presturinn kom og þar næst böö-
ullinn. Claude heilsaði prestinum
með lotningu, og tók með blíðu á
móti böðlinum. Hann þá hressingu
bæöi fyrir sála sínu ög líkama.
Meðan hár hans var klippt, var
einn af mönnum bööulsins aö tala
um kóleruna, sem geysaði þá í
Troyes.
,,Eg þarf ekki aö kvíöa kóler-
uuni”, sagði Claude brosandi.
Hann hlustaði á prestinn með niesta
athygli. Hann átaldi sig fyrir að
hann hefði ekki hirt um að afla sér
þekkingar á kristindómsfræðum,
sagöi sig iðrast þess.
Skærin litlu hafði honum verið
fengin eftir beiðni hans. Onnur
álman var brotin af þeim, hún sat
grafin í brjósti hans. Hann baö
fangavörö fyrir aö fá Albin það sem
eftir var af skærunum.
Hann bað þá, sem bundu hendur
hans að leggja fimm franka pening-
inn, sem nunnan hafði gefiö honum
og nú var aleiga hans, í hægri hönd
sína.
Hann gekk út úr fangelsinu klukk-
an þrjú kortér í 8. Hann var fölur
í bragði- en gekk með styrku fóta-
taki og einblíndi á krossinn, sem
presturinn bar fyrir honum.
Markaðsdagur hafði verið ákveð-
inn til aftökunnar, svo að múgúr
og margmenni gæt. verið við.
Hann gekk rólegur upp á högg-
pallinn með augun fest á Kristlíkn-
eskinu. Hann gerði prestinum ben 1-
ingu að taka fimm frankana úr hendi
sér, þeg'ar aðstoðarmaður böðulsins
fór að þinda hann niður á morðvéj-
ina og sagöi:
,,Til fátækra’”
Klakkan sló í sama bili tímaslag-
iö og hljómurinn af því tók vfir orð
hans. Presturinn hváði eftirorðum
’ hans. Claude beiö bils tveggja
slaga og tók þá upp aftur blíðlega:
,,Til fúækra”.
Um leið og áttunda slagið sló, tók
höfuðið af bolnum þessa greinda og
göfga manns.