Syrpa - 01.09.1911, Qupperneq 58

56
SYRPA.
þetta ráöiö, og vildi Einar helzt að
Sigríöur færi meö sér, því þaö væri
þeim innan handar, þar farareyri
skorti ei. En samt treystu þau sér
ekki til aö fara þá ferð bæði; fyrst
vegna þess sem á undan var gengiö
og líka hins, aö þau höfðu þrjú
börn að sjá fyrir og líta eftir og varð
því niöurstaöan, aö Einar fór einn,
en Sigríöur sat heima og gætti bús
og barna.
Bjóst Einar til feröar; keypti hann
sér farbréf til Englands og var svo
kominn þangað eftir hæfilega langan
tíma. Fór hann þar fyrst á fund
gamla vinar síns, Williams Craw-
fords, sem tók honum mæta vel.
Líöan Mr. Crawfords var sem fyrri,
fremur góð, aö undanteknu því, aö
h'ann hafði fyrir rúmu ári oröiö fyrir
þeirri hjartasorg, aö missa konu
sína. Hann hélt samt uppteknum
hætti meö fiskiveiöaferðir tii ís-
lands á hverju sumri, og aílaöi vel,
að öllum jafnaði. Um þessar mund-
ir var hann nýlega kominn heim og
hafði því bæöi tíma og tækifæri til
að taka Einari vel og skemta eftir
beztu föngum. Sat nú Einar þarna
hjá honum í viku tíma, áður en Mr.
Crawforil lagði upp í næstu íslands
ferö sína. Síöan lögöu þeir af staö,
og gekk vel feröin. Þeir komu und-
ir ísland austanvert, eftir íjóra daga
sigldu svo noröur meö landi, alt til
Eyjafjaröar. Þar sté Einar á land,
en skipstjóri hélt til sjós. Áöur en
þeir skildu, geröu þeir þá samninga
meö sér, aö skipstjóri skyldi vitja
Einars á Akureyri, eftir mðnaðar
tíma. Einar hélt síöan inn í kaup-
staðinn, því þaö var út meö firöi,
sem þeir skildu. Breytti hann þá
til um nafn og lést heita Jón og
vera sunnlenzkur. Ekki haföi hann
dvaliö nema tvo daga þar í kaup-
staönum áöur en hann hitti Skag-
firskan hestakaupmann, keypti
hann af manni þessum tvo hesta
og reiötýgi áannan þeirra og kvaöst
setla að ferðast austur á Möðrudals-
tjöll og síöan til Jökuldals aö heim-
sækja ættfólk sitt, sem hann hefði
ekki séö í mörg ár, eöa síöan hann
fór suður. Gekk þetta all-.vel. Síð-
an lagöi Einar af staö og segir ekk-
ert af feröum hans, eöa hvaöa leiö
hann fór, utan það, aö hann komst
með heilu og höldnu til Odds mágs
síns, sem bjó á föðurleyfð sinni í
sama staö og áöur er frá sagt. Tók
Oddur mæta vel á móti Einari og
eins Helga systir hans, sem enn var
hjá honum, og ógift. Sjálfur var
Oddur kvotigaður fyrir nokkrum ár-
um. Faðir þeirra haföi látist tveim
árum eftir að þau fóru til Ameríku
Einar og kona hans. Tók þá Odd-
ur þar viö öllum búsforráðum en
Helga var bústýra hans, þar til
Oddur giftist. En kona sú er hann
átti, var ættuö þar úr hrauninu.
Þau áttu nú þrjú börn, sem hétu
Gunnlaugur, Oddur og Sigríöur og
voru öll mannvænleg. Þarna dvaldi
Einar í hálfsmánaöar tíma og leiö
vel aö öllu leyti, nema hvaö hann
saknaöi sinnar elskulegu Sig-
ríðar.
Á meöan Einar dvaldi þarna,
ræddu þeir mágarnirum ýmsa hluti,
eins og lög gera ráð fyrir. Eitt at
því sem þeir töluöu um, var þaö, aö
Einar bauö Oddi mági sínum aö
fara meö sér til Ameríku. En viö
það var nú ekki komandi. Samt
réðist svo til meö þeim, að Helga
mætti fara, ef hún vildi og til þess
var hún fús, því hana langaöi nú
útaf lífinu til þess aö sjá systur sína
og vera hjá henni. Bjuggust þau
nú þessu næst til feröar og geröi
bróöir hennar hana vel úr garöi.
Þegar sá tími kom, aö þau uröu aö
hefja ferð sína, fylgdi Oddur þeim
alla leiö til Akureyrar og skildu þeir
mágar þar, aö öllum líkum í hinsta
sinni, ,,Því aldrei fer Oddur til
Ameríku og líklegast aÖ eg fari ekki
afturtilíslands“ sagði Einar. Hesta
sína, reiötýgi og vandaöa yfirhöfn,
af dýrum amerískum vefnaði, gaf
Einar mági sínum aö skilnaöi og er
Oddur úr sögunni.
Þau Einar og Helga dvöldu á
Akureyri í tvo daga og tók enginn
neitt eftir hvernig á þeim eöa ferö-
um þeirra stóö. Þau létust vera