Skátafélagið Væringjar 25 ára - 01.06.1938, Blaðsíða 62

60
í bæjarlífinu á þeim dögum, duglegur, harðvítug-
ur og stórtækur á livora sveifina, sem hann snerist.
Hann tók okkur í fyrstu illa, harði lmefanum í borðið
og hótaði okkur öllu illu, en þegar við höfðum útskýrl
fyrir honum málið og sýnt lionum reglur félagsins, sem
við vorum aðeins að framfylgja, þá sneri hann við
hlaðinu, skipaði stráknum að skila búningnum og gaf
okkur að lokum 50 krónur til starfsemi Væringjafé-
lagsins.
Yfirleitl má fullyrða, að liinir fyrstu Væringjar hafi
sýnt áhuga og útheldni, enda starfa sumir þeirra enn
í dag að velferð og viðgangi félagsins. Aðrir hafa leyst
sig af hólmi með því að ala upp syni, sem nú halda
uppi merki þess og starfi.
Þegar eg læt hugann hvarfla aftur í tímann um 25
ár, þá minnist eg margra bjartra og gleðilegra stunda
í hópi Væringja. Eg minnist röskra og áhugasamra
drengja, góðra félaga i hópi fyrirliðanna, og síðast en
ekki sízt minnist eg þeirra síra Friðriks og Tulinius-
ar, sem að ýmsu levti voru ólíkir, en áltu það sameigin-
lega áhugamál, að vinna að andlegum og líkamlegum
þroska hinnar upprennandi kynslóðar. Báðir voru þeir
það lausir við værugirni og hroddhorgarahátt hins mið-
aldra manns, að ])eir gátu með fullri gleði og af sönn-
um áhuga tekið þátt i leikjum og starfi okkar, sem
ungir vorum,. og háðum veiítist sú ánægja, að sjá starf
sitt blómgast og bera ríkulega ávexti.
Eg á þess þvi miður ekki kost að taka þátt i 25 ára
afmælishátíð Væringjafélagsins, en úr fjarska sendi eg
þvi mínar heztu árnaðaróskir. Eg þakka þeim, sem eru
eftir af félögum hinna fyrstu ára, óska þeirri nýju
kynslóð, sem Iiefir vaxið upp, góðs gengis og samgleðst
mínum kæra, gamla en þó ávallt unga — vini, síra
Friðrik Friðrikssyni, með þann limaríka nieiið, sem
vaxið hefir upp af því fræi, sem hann gróðursetti fvr-
ir aldarfjórðungi síðan. P. V. G. Kolka.