Skátafélagið Væringjar 25 ára - 01.06.1938, Blaðsíða 84

ir og ánægðir og matarlystin í bezta lagj, en eftir klukku-
stund voru allir sofnaðir, skrifar Helgi Sigurðsson verk-
fræðingur i „Úli“ 1931 i grein, sem hann skrifar um
þessa ferð ásamt mörgum góðum myndum.
Um útbúnaðinn skrifar Helgi á þessa leið: Menn
kunria að halda, að í slíka för sem ]>essa þurfi mikinn
útbúnað og dýran, en svo er þó ekki. Að vísu þurfti
útbúnaðurinn að vera góður, en þó sem minnstur og
léttastur, þar sem við þurftum að hera hann sjálfir
mikinn hluta af leiðinni. Útbúnaður livers eins var sem
hér segir: Bakpoki (með gririd), svefnpoki og létt teppi,
hlý föt og regnká])a, vel sóluð og járnuð stígvél og auk
])eirra aðeins léttir inniskór til að nota í tjöldunum.
Nauðsynlegustu matar- og hreinlætisáhöld, mál, nál,
tvinni og tölur, joðáburður, sárabindi og aðrir slíkir
smáhlutir, sem nauðsynlegir eru, ef eitthvað l)er útaf.
Þá höfðum við sólgleraugu og inannbrodda til að nota
á jöklinum og vasaljós til að lýsa okkur i hellunum
(Surtshelli o. fl.). Auk þess höfðu sumir með sér mynda-
vél, aðrir sjónauka og þcir þriðju hljóðfæri. Af sam-
eiginlegum útbúnaði má nefna: 1 smá tjöld, þar af eitl
lil malreiðslu, 2 prímusa og önnur matreiðsluáhöld,
olíu, matvæli, lyf, reipi, tvo stafi, landahréf og áttavita.
Farangrinum var skipt niður i bakpokana, nema mat-
vælum, sem voru i tveim kössum. Þessa kassa notuð-
um við síðar lil að smíða sleða úr. Ennfremur skrif-
ar Helgi Sigurðsson, verkfræðingur, í endi greinar sinn-
ar á þessa leið: Að endingu má gela þess, að undir-
ritaður liafði með sér nokkur óbrotin mælingatæki.
Ætlunin var, að gera mælingar, er nægðu lil að ákveða
eftir á leið okkar vfir jökulinn og liæð hans. Mæling-
ar þessar máttu ekki taka nema sem minnstan tíma
og kaus ég því að ákveða stöðu okkar á jöklinum öðru
hvoru, með því að taka stefnu á þekkta fjallatinda o.
|). h. Mælingar þessar leiddu í ljós, að kortinu af þessu
svæði er mjög ábótavant, svo að víða skakkar 5—10