Skátafélagið Væringjar 25 ára - 01.06.1938, Qupperneq 76

74
spyrnu. Er við svo uni kl. 9 höfðum snætt kvöldverð
og dregið fánann niður, settumst við á gjárbrúnina og
sungum ættjarðarsöngva. Við vorum einnig það betuj
seltir nú en síðastliðið sumar, að við höfðum bæði horn
og munnhörpu, er hvorttveggja kom að góðum notum.
Við höfðum í hyggju að ganga á fjöll, en loft var
skýjað alla vikuna og þoka á fjöllum, svo að eigi gat
orðið úr því.
14. júlí lögðum við af stað heimleiðis og hrepptum
þann dag stórveður og rigningu og urðum allir renn-
votir inn að skinni. A leiðinni yfir heiðina hittum við
vegagjörðarmenn, fengum lijá þeim vatn og bituðum
okkur kaffi í sæluliúsinu. Heita kaffið hressti okkur
vel og er drengirnir liöfðu lokið kaffidrykkjunni sungu
þeir einum rómi: „guða-veigar lífga sálaryl“. Þrátt fyr-
ir óveðrið og vosbúðina voru drengirnir kátir og hress-
ir, sungu og léku á als oddi alla leiðina. Ferðinni var
þennan dag heitið niður að Geithálsi. Er við koimim
þangað voru engin tiltök að tjalda, þar eð allir voru
rennvotir og því eigi annað fyrir hendi, en að leita húsa
á Geithálsi. Þar fengum við að liggja í gestaskálanum,
við fórum úr hverri spjör, sveipuðum teppunum um
okkur og lögðumst til svefns á gólfinu. Stöðugur straum-
ur af ferðafólki var þar fram eftir nóttinni og því nokk-
uð ónæðissamt, en loks komst þó kj’rrð á og við sváf-
um vært það, sem eftir var nætur. Engum varð meint
af vosbúðinni, enda voru flestir drengjanna gamlir og
reyndir Væringjar, er vissu hvað gjöra skyldi, svo að
eigi hlylist illt af. Næsta dag, 15. júlí, komum við til
Reykjavíkur og vorum allir á einu máli um, að förin
hefði verið hin bezla.
Þessi för varð mun ódýrari en förin í fyrra sumar,
enda fengum við flutningstækin lánuð endurgjaldslaust.
Eggert óðalsbóndi Briem lánaði olckur vagn og aktýgi,
en Gunnar Gunnarsson kaupm. hest. Kunnum við þeim
báðum beztu þakkir fyrir.