Eimreiðin - 01.04.1927, Qupperneq 47

EIMREIÐIN
ÚR FERÐABÓK HOOKERS
143
®n að sérstök stund sé lögð á að uppræta illgresið af fólks-
jns hálfu. Menn reyna að rækta káljurtir, einkum rófur (ruta-
°?3a), næpur (turnips) og kartöflur, stundum einnig fáeinar
Sulrætur, en þetta nær aldrei háum þroska. Garður Savigniacs
niun vera sá, sem bezta gróðurmold hafði og bezt var settur
1 bænum, og víst er það, að ekki var nærri því eins vel hirt
um neinn annan. Ur honum fengum við í ágústmánuði góðar
næpur á stærð við epli og kartöflur á stærð við hinar venju-
le9u hollenzku. Hreðkur og næpuhreðkur (turnip-radishes)
voru mjög góðar í júlí og ágúst. Mustarður og kresjur 0 óx
fijótt og vel. Phelps kaupmaður lét sá nokkuru af hampi og
hör jafnskjótt og við komum í land, en þrátt fyrir alla hirðu
°S umönnun stóð það að tveim mánuðum liðnum ekki betur
en svo, að hampurinn var aðeins fet á hæð, en hörinn sex
fil átta þumlungar; hvorugt sýndi á sér nein merki blómgunar,
°9 eftir tvo mánuði var hvorttveggja hætt að vaxa, enda höfðu
frost þá valdið skemdum*. Telur Hooker^þó þetta einhvern
hinn skjólbezta og frjósamasta garð á Islandi, enda hafi
iarðarávöxtur staðið miklu ver annarsstaðar, einkum utan
Reykjavíkur, en þess sé að gæta að sumarið var úr hófi kalt
°9 rigningasamt. Þykir honum furðu sæta, hve blómlegan
9arð Horrebow kveðst hafa séð á Bessastöðum 1749.2)
Hooker segir, að í útjöðrum Reykjavíkur sé fáeinir íslenzkir
hæir á víð og dreif, en annars sé nálega öll húsin norsk að
gerð og íbúarnir flestir danskir, svo að íslenzkt þorp geti hún
naumast kallazt. Menn koma að sögn hans lengst norðan og
austan af landi til að verzla þar, og er járn sú vara, sem
þeim ríður mest á. Sveitamenn, sem ekki róa á vertíðinni,
kaupa harða þorskhausa og fisk, sem hefur blotnað, svo að
hann er ekki talinn flytjandi út, og lifa þeir helzt á þessu og
eta fornt smjör við. Annar tíður matur er skyr, og kallar
Hooker það mikið sælgæti nýtt með sykri og rjóma, en ís-
lendingar vilja það helzt súrt eða jafnvel með þráabragði.
Eftir þetta talar hann dálítið um umhverfi Reykjavíkur, tjörn-
'na, mýrarnar og lækinn; þykir honum land þar ljótt. Hæðin
austan við tjörnina er full af grjóti og björgum, sum þrigga
eða fjögra mannhæða há og eftir því mikil um sig, og undr-
ast Hooker þetta mjög, því að hvorki sé neitt fjall nærri,
sem þau geti hafa hrunið úr, né nein merki þess að þau sé
komin upp við jarðskjálfta eða gos. Menn vissu þá ekki, að
1) Orðið er smíðað hér í samræmi við þá mynd orðsins, sem taiin
hefur verið upphafleg í germönskum málum; jurtin (lepidium) heitir á
ensku cress, þýzku kresse, dönsku karse.
2) Sbr. Landfræðisögu II. 363.