Eimreiðin - 01.04.1927, Side 59

eimreiðin
W. A. CRAIGIE
155
vissu hvílíkan áhuga Craigie hafði á Norðurlandamálunum og
buðu honum slyrk til að halda áfram námi í þeim. Prófessor
Qeorge Stephens eggjaði hann á að koma til Kaupmanna-
hafnar og dvaldi Craigie þar veturinn 1892—’3. Er sagt að
prófessor Stephens fengi miklar mætur á honum, sem sízt er
að undra. Meðal bóka þeirra er hann gaf honum að skilnaði
var dönsk þýðing á Heljarslóðarorrustu, gerð af Benedikt
Qröndal sjálfum og rituð með hans eigin hendi. Bar þó
Qröndal á móti því síðar að hann hefði gert nokkra slíka
þýðingu, og sagði að Heljarslóðarorrustu vært ekki unt að
þýða, sem og er satt ef á er litið frá sjónarmiði listarinnar.
En handritið, sem Craigie gaf Landsbókasafninu fyrir fjórum
árum (1923), er órækur vottur þess, að Qröndal hefur mismint.
í Kaupmannahöfn umgekst Craigie mjög Islendinga og
lærði þá nýíslenzku til fullnustu. Mun hann telja svo að hann
hafi einkum numið af þeim ]óni Stefánssyni, Valtý Guð-
mundssyni og Þorsteini Erlingssyni. Er Craigie tvímælalaust
einn hinna lærðustu manna í íslenzku, bæði forntungunni og
nýja málinu, þeirra sem nú eru uppi. Hefur enginn enskfædd-
ur maður numið íslenzkuna svo til hlítar sem hann, að undan-
teknum Willard Fiske. Meðan hann var í Höfn las hann
einnig mikið íslenzk handrit á söfnunum þar og afritaði margt,
þar á meðal Skotlandsrímur, sem hann síðar gaf út í Oxford
1908. Rímur þessar eru um samsæri gegn Jakobi Skota-
konungi VI. (syni Maríu Skotadrotningar og Darnleys) árið
1600 og eru ortar eigi all-löngu síðar af séra Einari Guð-
mundssyni á Stað á Reykjanesi, eftir danskri frásögn eins og
Craigie hefur berlega sannað. Þær eru fremur stirt kveðnar
og oft og einatt býsna torskildar. Það er því efnið eitt sem
því hefur valdið, að þeim hefur hlotnast sá heiður að vera
gefnar út betur og með meiri viðhöfn en nokkrar rímur
aðrar. Útgáfa Craigies er frábærlega vönduð í alla staði,
og aldrei hefur það sýnt sig betur en í skýringunum við
þessar rímur hve ótrúleg að er þekking hans á íslenzkunni.
Með því að þessari útgáfu hefur áður verið lýst í Eimreið-
inni (1909, bls. 157), skal ekki eytt frekara rúmi til þess hér.
En hins má ekki sleppa að geta, að prófessor Craigie er
oinn hinna fróðustu manna í rímunum okkar og hefur miklar