Eimreiðin - 01.07.1946, Blaðsíða 81

EIMREÍÐIN fornritin og visindamennirnir
225
haus í heimi þuísa
hann engum svá manni.“
Eins og vant er verður gallaður texti fyrir vali þeirra. 1 stað
-,,vá“ og „í“ liafa önnur hdr. „vann“ og „ur“. „Þvísa“ og „svá“, sem
eru bersýnilegar ritvillur, fyrir „þessum“ og „sinn“, eru látnar
standa óleiðréttar í vísunni, en í þýðingunni til nút. máls er:
-,,svá liaus“ = svo liöfuð sitt.
Þeir færa liana til óbundins máls þannig:
„Aldri seldi Áleifr enn digri engum“ (!!) „manni svá liaus í
þvísa“ (!!) „lieimi. Hann vá opt sigr.“ (Auðsjáanl. villa fyrir
sigra, þar sem ólíklegt er að liann liafi unnið opt einn sigur).
1 skýringum þeirra segir svo: „Vera má að tvöföld neitun
(aldri — engum) sé hér af ásettu ráði til áherzlu.“
Fyrr má nú rota. Hver meðalgreindur maður sér þó, að lesa her:
»Engum aldri seldi Áleifr“ = Á engum aldri = aldrei seldi Áleifr
s. frv. M. ö. o. livorki ungur né gamall.
Með rúnastafsetningu liefur liin upphaflega vísa, að því er virð-
ist, verið 64 rúnir. Leiðrétting misrituðu orðanna „þvísa“ og „svá“
breytir ekki rúnatölunni.
„silti alaifr altri = 16
ubt uan sikra in tikri = 18
haus ur haimi þisuni = 16
lian sin ikum mani.“ : 14
— „Áleifr inn digri vann opt sigra; hann seldi engum aldri
liaus sinn manni ór þessum heimi.“
Það er leiðinlegt, að íslenzkar orðabækur eiga sammerkt um
það, að þessar röngu merkingar eru prentaðar þar athugasemda-
laust, sem væri þær vafalausar. Þegar menn reka sig á þessar röngu
merkingar fá menn ótrú á öllu, sem í orðabókunum stendur, ef
ttienn geta ekki sjálfir gengið úr skugga um réttmæti þess, og auk
þess ótrú á íslenzkri vísindamennsku og vísindamönnum, sem
yon er.
Hér við bætist og, að ýms sjaldgæf orð eru skýrð þar, án þess að
þess sé getið, að skýringin sé vafasöm, þar sem hún sé aðeins til-
gata höfundar orðabókarinnar.
1 48. kap. Ól. s. li. eru þessi orð liöfð eftir Ólafi konungi:
15